Στις 5 Μαρτίου του 1951, τα ξημερώματα, στο χώρο των εκτελέσεων του Γεντί- Κουλέ στη Θεσσαλονίκη, διαπράττεται ένα ακόμη έγκλημα της αμερικανοκρατίας και της ξενόδουλης κυβέρνησης εις βάρος του λαϊκού κινήματος: Εκτελείται ο 23χρονος Νίκος Νικηφορίδης, ΕΠΟΝίτης κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης και πρωτοπόρος αγωνιστής του φιλειρηνικού κινήματος στην Ελλάδα. Το έγκλημά του ήταν ότι μάζευε υπογραφές για την Ειρήνη, κάτω από το κείμενο της «Εκκλησης της Στοκχόλμης», το οποίο ζητούσε να απαγορευτούν τα πυρηνικά όπλα σε όλο τον κόσμο. Η κατηγορία με την οποία εκτελέστηκε ήταν «απόπειρα διάδοσης ανατρεπτικών ιδεών».
Σε ηλικία μόλις 15 χρονών οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ. Στη συνέχεια το 1947, μόλις 17 χρονών, εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου και βασανίστηκε από τον μετέπειτα δικτάτορα Ιωαννίδη. Κατόπιν, και με σοβαρά ψυχικά και σωματικά τραύματα, πήγε στη Θεσσαλονίκη και αφοσιώθηκε στην πάλη για την Ειρήνη, όπου προσπαθούσε να οργανώσει το «Δημοκρατικό Φιλειρηνικό Μέτωπο Νέων». Η εκτέλεση του Νικηφορίδη ήταν μια πράξη εκφοβισμού του ελληνικού λαού και παραδειγματισμού, για όσους θα ήθελαν να συνεχίσουν στο δρόμο του αγώνα.
Ανάρτηση από: http://www.imerodromos.gr
