Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Ι. Καταστρέφουν καθημερινά δημόσια περιουσία, χλευάζουν πολιτισμικές αξίες αιώνων, εξυμνούν τον μηδενισμό και την «ατομικιστική αυτό-εξέγερση» καίγοντας (μόνο) ελληνικές σημαίες, βανδαλίζουν ιστορικά μνημεία, συνυπάρχουν με εγκληματίες του ποινικού δικαίου, λατρεύουν τον μαρκήσιο Ντε Σαντ, εξυμνούν το θάνατο, αλά Φράγκο... Και κυρίως, «αγωνίζονται», σχεδόν ανενόχλητοι, για την εξάλειψη του ελληνικού έθνους,... για να ζήσουν (φωτογραφίες).
Μόνο όταν αυτό το ιστορικό έθνος εξαφανιστεί ή τουλάχιστον μετατραπεί σε φολκλορικό περιφερειακό εθνάριο-συνονθύλευμα, μπορεί να πεθάνει και ο «δαίμονας» στα μυαλά των «εξεγερμένων» νέων των βορείων προαστίων, που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς το μίσος, τη χυδαιότητα και την «απόλαυση» του θανάτου.
ΙΙ. Δεν είναι όμως λίγοι και οι «φιλοσοφούντες», κυρίως του «εκσυγχρονιστικού» και του εθνομηδενιστικού χώρου (νεοφιλελεύθεροι και μέρος της Αριστεράς), που διατείνονται ότι «το έθνος έχει χάσει πλέον το βάρος του, ενώ το «μεταεθνικό» δεν έγινε ακόμα πειστικό», εκτιμώντας ότι έως ότου επιβληθεί το «μεταεθνικό» και «αποκτήσει πνευματικά ερείσματα (sic), θα ακολουθήσει μία περίοδος αναστατώσεων…» (Στέλιος Ράμφος). Ο σύγχρονος, εκχυδαϊσμένος μηδενισμός χρειάζεται εκτός από τις «αναστατώσεις»… και τους πλουσιοπάροχα αμειβόμενους «φιλοσοφούντες».
Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr
