Ποιοι έχουν εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη;
Ευκολάκι, οι τραπεζίτες, οι ναρκέμποροι, οι πολιτικοί
όλων των σχεδίων και χρωμάτων, οι καναλάρχες, οι εκδότες και η κυρία του κυρίου κεντρικού
τραπεζίτη.
Όλοι οι άλλοι όπως πάνε τα πράγματα, είμαστε εν δυνάμει
τρομοκράτες, υβριστές, κακοπληρωτές, φοροφυγάδες, λαμόγια του κερατά γιατί κάποιος
πρέπει να πληρώσει το μάρμαρο.
Ποιος δικάζει τους δικαστές που δικάζουν όπως λάχει;
Ο κύριος κανείς, αντίθετα κάποιος τους προάγει μετά από καλές, σοφές, δίκαιες αποφάσεις.
Ποιός δημιούργησε τέρατα που κατασπαράζουν την Ελλάδα;
Οι πολιτικοί και η πολιτική των εντολέων, των συμφερόντων, της διαπλοκής, των τραπεζών
και τραπεζιτών που πάντα είναι στο απυρόβλητο, των εκδοτών-κατασκευαστών-δημοσιογράφων,
των εργατοπατέρων...
Μετά από αυτή την εισαγωγή και επειδή η πίεση βάρεσε
κόκκινο λέω να χαλαρώσω και να απολαύσω την ημέρα χωρίς ανασκόπηση ειδήσεων.
Ποιον αφορά άλλωστε η καταδίκη της Ηριάννας, η δίκη Θεοφίλου,
η καταδίκη του Στρατή Μπαλάσκα, η δίκη των χρυσαυγιτών για τη δολοφονία του Παύλου
Φύσσα που τελειωμό δεν έχει-γιατί άραγε- το ακαταδίωκτο της κυρίας του κυρίου;
Ας μείνουμε στις στιγμές θριάμβου της ελληνικής πολιτικής
σκηνής και ας δούμε την υψηλή κοπτική-ραπτική σε όλο της το μεγαλείο.
Νόμος περί ευθύνης υπουργών, η υπέρτατη στιγμή των πολιτικών
μας που τους δίνει την ευκαιρία να πράξουν το πατριωτικό τους καθήκον, να κάνουν
ότι θέλουν, να αρπάζουν ότι μπορούν και να χαμογελούν αθώα, μιλώντας για το καλό
της πατρίδας και του έθνους, την αυτοθυσία τους και τον πόνο ψυχής, όταν βλέπουν
τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς στα ύψη και τα κοινά ταμεία στα τάρταρα.
Βουλευτική ασυλία, λαμπρή στιγμή ήθους, φιλότιμου, πολιτικού
ρεαλισμού. Η συντεχνιακή κάλυψη στο μεγαλείο της, ή αλλιώς κόρακας κοράκου μάτι δεν
βγάζει!
Βουλευτικές αποζημιώσεις, ποιά κρίση… όταν έχεις το
μαχαίρι και το πεπόνι τρως κατά βούληση… και αν δεν υπάρχει ψωμί τρως παντεσπάνι. Το
ξανά-είπαμε, δεν είμαστε όλοι ίσοι και όμοιοι, κάποιοι είναι πιο ίσοι τι να κάνουμε.
Βουλευτικές συντάξεις, κάτσε καλά... εδώ η ισότης ακολουθεί
μαθηματικούς υπολογισμούς ανωτέρου επιπέδου, ποιος Φερμά πουλάκι μου, ποιος Γκάους
!!!!
Αυτή είναι η πρώτη εξουσία αγκαλιά με τη δεύτερη! Θα ήθελα
να θυμηθώ στιγμές της τρίτης αλλά δεν ανήκω στις τάξεις των τραπεζιτών, πολιτικών,
εκδοτών κλπ ευγενών, οπότε έναν φόβο τον έχω, ποιος θα τα βάλει με το θηρίο, ήδη
πολλά έχω πει και επειδή έχουν γνώσιν οι φύλακες προσέχω για να έχω.
Όμως δεν μπορώ να μην θαυμάσω(θαυμάζω δεν κρίνω) αποφάσεις
της σύγχρονης περιόδου:
Αθώωση Γεωργίου, ποινή Παπακωνσταντίνου, καταδίκη Ηριάννας, πρώτη
απαλλαγή Παπαντωνίου, Βγενόπουλος... Αλλά και παλιότερες... λίγες έτσι ενδεικτικά... Η
«Δίκη των Αεροπόρων», δίκη Μπελογιάννη, δίκη Πλουμπίδη, στρατοδικεία της χούντας...
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτά τα δικαστήρια της χούντας
οι ποινές είχαν χαρακτήρα αποκέντρωσης, έπρεπε να κατοικηθούν τα νησιά μας…. πατριωτικό
έργο της τρίτης εξουσίας… να καταγραφεί!!
Διακρίνεται και σεις μια προσαρμογή στις καταστάσεις,
μια ευελιξία, μια διάθεση συνεργασίας των εξουσιών ή είναι ιδέα μου;
Μάλλον ιδέα μου είναι γιατί στο σύνταγμα τα όρια προσδιορίζονται
με σαφήνεια και στην Ελλάδα για ένα Σύνταγμα ζούμε… και μία ομόνοια, άντε και μία
Κλαυθμώνος...
Άντε παιδιά να οργανωθούμε, να κάτσουμε όοολοι μαζί στα
αυγά μας, να αφήσουμε τις εξουσίες να δουλέψουν για την πατρίδα, να συσκεφθούν,
να νομοθετήσουν, να μας εκτελέσουν, να τελειώσουν με το παλιό και την διαπλοκή να
βρούνε επιτέλους έναν άφθαρτο, καλόβουλο, πειθήνιο λαό να κυβερνήσουν διότι δεν
πάει άλλο!!! Χαραμίζονται μαζί μας!!!
Σκιαχτήκατε; καλά να πάθετε!!!
Ανάρτηση από: http://logiakaiskepseis.blogspot.gr
