ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ του κ. Ερντογάν το 2004 που υποστήριξε τότε το Σχέδιο Ανάν για μετατροπή της Κύπρου σε τουρκικό προτεκτοράτο, ξέροντας ότι δεν μπορούσαν παρά να το απορρίψουν οι Έλληνες Κύπριοι, ήταν, σύμφωνα με τις δικές του μετέπειτα δημόσιες καυχησιές ότι, κατάφερε «να κερδίσει διεθνώς [την… αθώωσή της] η Τουρκία, χωρίς να φύγει ούτ’ ένας στρατιώτης, ούτε να επιστρέψει έστω και μια σπιθαμή εδάφους»…
ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ Κύπρο και στην Ελλάδα, οι έκτοτε κυβερνήσεις και κομματικές ηγεσίες, διαρκώς αυταπατώμενες περί Ερντογάν, δεν είχαν την οξυδέρκεια, τη βούληση και την τόλμη, να δοκιμάσουν καν να στριμώξουν τον Ερντογάν και την Τουρκία του στο διεθνές εδώλιο κατηγορουμένου, ώσπου να φύγει κι ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης από την Κύπρο και να επιστραφεί στην Κυπριακή Δημοκρατία και η τελευταία σπιθαμή των σκλαβωμένων από τον Αττίλα εδαφών…
ΑΝΤΙ ΤΟΥΤΟΥ, διέπραξε το εν Κύπρω εκλογικό σώμα το μέγα σφάλμα, να εκλέξει στην προεδρία δύο από τους πλέον αυταπατώμενους περί Ερντογάν προέδρους: «Αναν-ιστές» ανέκαθεν: Τους κ.κ Χριστόφια και Αναστασιάδη. Πρόθυμους, μόλις ανήλθαν στην εξουσία, ν’ απολακτίσουν τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους προς εκείνους που τους είχαν προσφέρει τις νικητήριες ψήφους (ΔηΚο - ΕΔΕΚ) στις προεδρικές εκλογές και πρόθυμους να διαπραγματεύονται την παράδοση της κρατικής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας στη διζωνική, συνεταιρική, ισότιμη τουρκική συγκυριαρχία: 23 Μαΐου 2008 ο πρώτος με τον Ταλάτ και 11 Φεβρ. 2014 ο δεύτερος με τον Έρογλου κι απ’ το 2015 με τον Ακιντζί.
ΕΤΣΙ ΕΜΕΙΝΕ επί 13 συναπτά έτη στο απυρόβλητο διεθνώς η Τουρκία του κ. Ερντογάν, για τον συνεχιζόμενο επί 43 χρόνια Αττίλα της στην Κύπρο και για την τουρκική σκλαβιά των εδαφών της Κύπρου. Οι δε «διακοινοτικές» διαπραγματεύσεις πραγματεύονταν, με… συγκλίσεις και… συναντιλήψεις, μόνο τους όρους της παράδοσης (surrender) του κυπριακού κράτους στην τουρκική συγκυριαρχία. Προς εξυπηρέτηση (“win-win situation” δήθεν) και των τουρκικών στρατηγικών συμφερόντων, καθ’ ομολογίαν των παρ’ ημίν κορυφαίως αυταπατωμένων Ηττημένων Μυαλών…
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ διάστημα πρόκυψε να γίνει υπουργός Εξωτερικών του ελλα-δικού μας κράτους ένας, κατά τα φαινόμενα, ανανήψας και μετανοιωμένος Αναν-ιστής, ονόματι Νίκος Κοτζιάς. Όστις κατάφερε να θέσει ως προμετωπίδα το «μηδέν εγγυήσεις - μηδέν στρατεύματα». Το οποίο τείνει να ξηλώσει τις καυχησιές Ερντογάν «χωρίς να φύγει ούτ’ ένας στρατιώτης, ούτε να επιστρέψει έστω και μια σπιθαμή εδάφους». Εναντίον του Κοτζιά εκστράτευσαν, από την Γενεύη του παρελθόντος Ιανουαρίου, εκτός από τους Τούρκους, και οι αμετανόητοι Αναν-ιστές του Αναστασιάδη κυρίως στις εφημερίδες «Πολίτης» και «Αλήθεια» της Λευκωσίας….
ΤΩΡΑ ΣΤΟ Κρανς Μοντάνα της 2ης επί Αναστασιάδη Πενταμερούς της Γενεύης, οι Τούρκοι με τους Εγγλέζους και τον Έιντε του ΟΗΕ, μεθοδεύουν τρόπους,
(α) είτε να τους παραδοθεί για τουρκική συγκυριαρχία το κυπριακό κράτος,
(β) είτε να εξέλθουν και πάλιν αθωωμένοι «χωρίς να φύγει ούτ’ ένας στρατιώτης, ούτε να επιστρέψει έστω και μια σπιθαμή εδάφους»…
Ανάρτηση από: http://www.sigmalive.com
