Στην Κω μια ξενοδοχειακή επιχείρηση πρωτοπορεί στον εργασιακό Μεσαίωνα, καθώς δεν αρκείται στο να ζητά από τους υπαλλήλους της να υπογράψουν ατομική σύμβαση, αλλά θέτει και “πρωτότυπους” όρους, όπως πχ πρόστιμα.
- Όποιος αργεί στη δουλειά του, πληρώνει δέκα ευρώ πρόστιμο.
- Όποιος δεν εκτελεί καλά τα καθήκοντά του και προκαλεί τα παράπονα των πελατών, πληρώνει τριάντα ευρώ πρόστιμο.
- Συνολικά δηλαδή περισσότερα κι από αυτά που παίρνει.
- Παράλληλα, πρέπει να ασκείται σωματικός έλεγχος στους υπαλλήλους, κατά την αποχώρησή τους από τη δουλειά.
Το παράδειγμα της νέας και πολυδιαφημισμένης επιχείρησης δείχνει με τι υλικά χτίζεται το “θαύμα” της τουριστικής ανάπτυξης. Και όσοι πίστευαν πως η -εξίσου διαφημισμένη- “απελευθέρωση της αγοράς εργασίας” γίνεται χάριν της ευελιξίας, κι όχι για να φορέσει αλυσίδες στους σύγχρονους μισθωτούς δούλους, μπορεί να πέσει από τα σύννεφα.
Όπως σημειώνει στην ανακοίνωσή του το Σωματείο «η εργοδοσία θέλει με αυτόν τον τρόπο να εκβιάσει και να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, ώστε πιο εύκολα να υποκύπτουν στις ορέξεις της, για συνθήκες γαλέρας και μισθούς ψίχουλα».
Το Σωματείο πρόσκειται να προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, η συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως μεμονωμένο περιστατικό, καθώς δημιουργεί νέα ανησυχητικά δεδομένα στο χώρο, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Μπορεί να ακουστεί ξύλινο, γραφικό ή υπερβολικό, αλλά η ζωή το επιβεβαιώνει: ο μόνος δρόμος για να σταματήσει ο εργασιακός Μεσαίωνας, είναι η συλλογική, μαζική πάλη κι οι ταξικοί αγώνες.
Ανάρτηση από: http://kinisienergoipolites.blogspot.gr
