Του Αλέξη Μητρόπουλου
Όλοι οι συνέλληνες έχουν αντιληφθεί πλέον ότι η κατάλυση του Εργασιακού Πολιτισμού ενός (τουλάχιστον) αιώνα αγώνων της Εργατικής Τάξης επέφερε οικονομική και κοινωνική κατάρρευση.
Και παρά την παταγώδη διάψευση του αξιώματος «μεγαλύτερη απορρύθμιση = μεγαλύτερη ανάπτυξη», οι νεοφιλελεύθεροι επιμένουν στις παραισθήσεις τους.
Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη.
Κατά την ΕΛΣΤΑΤ, η ανεργία ανήλθε τον Ιούνιο 2012 στο πρωτοφανές ποσοστό 24,4% (οικονομικά ανενεργός πληθυσμός 3.372.097 άτομα).
Το πιο εντυπωσιακό αλλά και θλιβερό είναι ότι η ανεργία των νέων 15-25 ετών και 25-34 ετών ανήλθε σε 55% και 32,1% αντίστοιχα.
Σ’ αυτές τις ηλικίες βρίσκονται όλοι οι νέοι με τα αυξημένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, οι πιο μορφωμένοι νέοι στην Ε.Ε., που αδυνατούν να βρουν μια εργασία, έστω και μειωμένων προσόντων στη «βομβαρδισμένη» ελληνική γη.
Αυτό δεν είναι ανεργία. Είναι καταστροφή του ανθρώπινου δυναμικού μιας χώρας και του μέλλοντός της.
Και οι αριθμοί αυτοί προκύπτουν με το νεοφιλελεύθερο σύστημα μέτρησης.
Δεν υπολογίζεται η μη καταγεγραμμένη και διαλείπουσα ανεργία, ούτε οι μικρομεσαίοι που έκλεισαν και τα συνεργαζόμενα μέλη των οικογενειών τους, ούτε οι επαγγελματίες, οι επιτηδευματίες, δημόσιοι υπάλληλοι και συμβασιούχοι που απολύθηκαν.
Επομένως, η πραγματική ανεργία, που πυροδοτήθηκε από την απορρύθμιση, είναι αρκετά μεγαλύτερη!
Παρ’ όλα αυτά η Τριαρχία των δανειστών επιμένει!
Με το πρόσφατο e-mail επιτάσσει την ισοπέδωση της όποιας ρύθμισης είχε απομείνει. Ζητά την αναμόρφωση του πλαισίου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού και «τη θέσπιση ενός χρονοδιαγράμματος για τον καθορισμό ενός ενιαίου ελάχιστου νόμιμου μισθού νομοθετικά από την κυβέρνηση, μετά από... διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους».
Οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται να νομιμοποιήσουν μιαν απόφαση της Τριαρχίας και της κυβέρνησης και να... διαπομπευθούν μετέχοντας σε μια προκαθορισμένη - ως προς όλα τα στοιχεία της - διαδικασία.
Στο e-mail η Τρόικα τονίζει ότι αυτό το μέτρο «... θα εξασφαλίσει ότι η δυναμική των μισθών υποστηρίζει την πλήρη απασχόληση».
Δεν φτάνει δηλαδή η ραγδαία αύξηση της ανεργίας και των μορφών της ελαστικής απασχόλησης ως συνέπεια και της απορρύθμισης, αλλά η Τριαρχία χλευάζει τους «υπανάπτυκτους» Έλληνες ότι έτσι επιτυγχάνεται... πλήρης απασχόληση!
Περαιτέρω εντέλλεται τη μείωση των συντελεστών των κοινωνικών εισφορών των εργοδοτών κατά 5%. Αυτό σημαίνει μιαν ακόμη μεγαλύτερη απώλεια για τα πολύπαθα Ασφαλιστικά Ταμεία και τους Κοινωνικούς Οργανισμούς που στήριζαν το έργο τους στις εισφορές αυτές.
Αξιώνει επίσης «τη μείωση των διοικητικών βαρών για τους εργοδότες που σχετίζονται με επαχθείς απαιτήσεις υποβολής στοιχείων και προεγκρίσεων».
Θέλει δηλαδή την κατάργηση της υποβολής των προγραμμάτων εργασίας, των προεγκρίσεων των υπερωριών, της αντισταθμιστικής διευθέτησης του χρόνου εργασίας, της εκ περιτροπής εργασίας κ.λπ.
Αυτό ενισχύει την ανεξέλεγκτη πρακτική των μεγάλων επιχειρήσεων του νομαδικού κεφαλαίου, που στηρίζονται για την κερδοφορία τους στη μείωση του άμεσου και έμμεσου εργατικού κόστους και στην αυτοδιαχείριση των ελέγχων, δηλαδή στην κατάργηση των ελεγκτικών - εγγυητικών μηχανισμών!
Δεν λησμονεί όμως ούτε την πολύπαθη αποζημίωση απόλυσης, ζητώντας «αναθεώρηση και μείωση του υψηλού κόστους εισόδου και εξόδου από την εργασία».
Εν τέλει διατάσσει την επάνοδο στο εξαήμερο με δυνατότητα καθιέρωσης επταημέρου («ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση 11 ωρών»).
Συγκεκαλυμμένα ζητά και «την αποσύνδεση των ωρών εργασίας από τις ώρες λειτουργίας της επιχείρησης», που παραπέμπει στον διαχωρισμό «ενεργού» και «μη ενεργού» εργάσιμου χρόνου, δηλαδή «αμειβόμενου» και «μη αμειβόμενου», όταν ο εργαζόμενος βρίσκεται εν αναμονή.
Έτσι ανατρέπεται το ισχύον σύστημα ωραρίου με βάρδιες, μειώνεται η ετήσια άδεια και καθιερώνεται άλλος τρόπος χορήγησής της.
Όλα αυτά προετοιμάζουν το κλίμα για ημερήσιο ωράριο, καθημερινή διευθέτηση, αμοιβή με την ώρα, καθιέρωση δηλαδή του αμερικανικού συστήματος της «per hour » αμοιβής, κάτι που είναι χαρακτηριστικό όλων των ΑΟΖ (Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών) του πλανήτη.
Η ατυπία, η ανασφάλιστη εργασία, η μεταβαλλόμενη εργοδοτική βούληση, γίνονται επίσημο εργασιακό σύστημα του κράτους, που θα επικρατήσει σταδιακά στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ.
Οι εφιαλτικές αυτές απορρυθμίσεις προαναγγέλλονταν ήδη από το πρώτο Μνημόνιο και υλοποιήθηκαν σταδιακά με τους Ν. 3845/2010, 3847/2010, 3863/2010 κ.λπ.
Αποτελούν τη σκληρότερη παρέμβαση σε εθνικό εργασιακό σύστημα, που προσομοιάζει σε αυτό μιας οικονομικής κατοχής ή πολεμικής περιόδου και καθιερώνεται σταδιακά με τις δεκάδες πλέον εφαρμοστικών νόμων των δύο Μνημονίων.
Ο σκοπός τους είναι λοιπόν δεδηλωμένος.
Ψηφίστηκε από Έλληνες βουλευτές κατά τη διάρκεια της συγκυβέρνησης Παπαδήμου και περιγράφεται στη σελ. 713 του Ν. 4046/2012 (ΦΕΚ Α 28/14-2-2012).
Γι’ αυτό καθήκον όλων των Ελλήνων είναι ο άμεσος τερματισμός αυτής της ετερόνομης και καταστροφικής διακυβέρνησης, προτού ο όλεθρος επεκταθεί και σε άλλα υπαρκτικά εθνικά ζητήματα, που συνήθως ακολουθούν την κοινωνική και οικονομική κατάρρευση μιας χώρας.
Έχουν αποφασίσει να μας ξεκάνουν
Το «Π» δημοσιεύει ολόκληρο το e-mail της τρόικας προς την ελληνική κυβέρνηση, με τίτλο «Ελλάδα - Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», με το οποίο επιτάσσει την ισοπέδωση των πάντων, που έχει ως εξής:
«Δεν θα πρέπει να υπάρξει υπαναχώρηση σε σχέση με τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας.
Η αποστολή καλωσορίζει τον κοινωνικό διάλογο ως μέσο διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, καθώς και για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που παραμένουν στην αγορά εργασίας.
Οι εργασιακές μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν τον Μάρτιο, συμπεριλαμβανομένης της απαιτούμενης επανευθυγράμμισης των κατώτατων ορίων μισθών, πρέπει να διατηρηθούν πέραν του τρέχοντος γύρου του κοινωνικού διαλόγου, και η κυβέρνηση θα πρέπει να ενεργήσει αναλόγως για να το διασφαλίσει αυτό.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει τα εξής βήματα προς την καλύτερη λειτουργία των αγορών εργασίας και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης:
1. Το πλαίσιο για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού πρέπει να αναθεωρηθεί ώστε να διασφαλιστεί ότι η δυναμική των μισθών υποστηρίζει την πλήρη απασχόληση.
Μετά τα μέτρα που ελήφθησαν τον Φεβρουάριο για την εκ νέου ευθυγράμμιση των κατώτατων ορίων μισθών, ο στόχος - όπως συμφωνήθηκε στο πρόγραμμα - θα πρέπει να είναι η υιοθέτηση ενός χρονοδιαγράμματος για τη θέσπιση ενιαίου ελάχιστου νόμιμου μισθού σε μόνιμη βάση, νομοθετημένου από την κυβέρνηση μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους. Αυτό το σύστημα θα πρέπει να παρέχει ένα βασικό επίπεδο για τα εισοδήματα από εργασία.
2. Το μη μισθολογικό κόστος εργασίας και τα εμπόδια στην απασχόληση θα πρέπει να αντιμετωπιστούν για την υποστήριξη της ανταγωνιστικότητας και την ελάφρυνση της πίεσης επί των μισθών:
Η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας θα πρέπει να μειωθεί. Θα πρέπει να προταθούν συγκεκριμένα μέτρα για τη μείωση των συντελεστών κοινωνικών εισφορών κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες με έναν δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο (όπως προβλέπει το δεύτερο πρόγραμμα).
Λοιπά μη μισθολογικά κόστη, που τελικά επηρεάζουν το κόστος εισόδου και εφόδου, θα πρέπει να επανεξεταστούν και να μειωθούν, λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας.
3. Οι υπερβολικές κανονιστικές επιβαρύνσεις θα πρέπει να μειωθούν, ενώ η ρυθμιστική αποτελεσματικότητα θα πρέπει να αυξηθεί. Αυτές περιλαμβάνουν τις περίπλοκες διαδικασίες υποβολής στοιχείων και απαιτήσεις έγκρισης από την Επιθεώρηση Εργασίας.
Μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τη μεταρρύθμιση της Επιθεώρησης Εργασίας. Θα πρέπει να υιοθετηθεί ένας χάρτης πορείας και να συναφθεί μια ανεξάρτητη αξιολόγηση της Επιθεώρησης Εργασίας από διεθνείς εμπειρογνώμονες, που θα καλύπτει τα καθήκοντα, τις δραστηριότητες, τη διάρθρωση και την επιβολή και τη δομή ποινών για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας (συμπεριλαμβανομένης της αδήλωτης εργασίας), σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι έτοιμη να λάβει άμεσα τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα αμέσως μετά από αυτό.
4. Τα προγράμματα εργασίας μπορούν να γίνουν πιο ευέλικτα. Οι απαιτούμενες δράσεις περιλαμβάνουν την αύξηση του μέγιστου αριθμού των εβδομαδιαίων εργάσιμων ημερών, νέες ρυθμίσεις για τον χρόνο εργασίας και τη διευθέτηση του ημερήσιου χρόνου εργασίας και τη λήψη της ετήσιας άδειας. Η αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας για συγκεκριμένους τομείς ή επαγγέλματα στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών είναι απαραίτητη για την επιτυχία των τελευταίων μεταρρυθμίσεων.
Η ανεργία είναι πολύ υψηλή και απαιτούνται πολιτικές για να μη γίνει δομική. Το ΕΚΤ μπορεί να παρέχει τους πόρους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενσωμάτωση των ανέργων σε οικονομικούς τομείς με υψηλότερη δυναμική ανάπτυξης. Οι διαδικασίες που σχετίζονται με προγράμματα του ΕΚΤ (δηλ. εκείνες που συνδυάζουν εργασία και εκπαίδευση μαζί με τα προγράμματα κοινωνικής εργασίας) θα πρέπει να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατό, με σκοπό να ξεκινήσει η εφαρμογή των προγραμμάτων έως το τέλος Σεπτεμβρίου.
Καθορισμός μισθών
Αναμόρφωση του πλαισίου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού:
♦ Δημιουργία ενός χρονοδιαγράμματος για τη θέσπιση ενιαίου ελάχιστου νόμιμου μισθού νομοθετημένου από την κυβέρνηση μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους.
♦ Το νέο σύστημα θα πρέπει να παρέχει ένα βασικό επίπεδο για τα εισοδήματα από εργασία που θα εξασφαλίζει ότι η δυναμική των μισθών υποστηρίζει την πλήρη απασχόληση.
♦ Η διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους θα πρέπει να έγκειται στον σχεδιασμό του μηχανισμού, και δεν πρέπει να οδηγήσει σε αύξηση του κατώτατου μισθού που εγκρίθηκε από το EFF, μέχρι τα ποσοστά ανεργίας να είναι χαμηλά.
Μη μισθολογικό κόστος
Προτάσεις μέτρων για τη μείωση των συντελεστών κοινωνικών εισφορών των εργοδοτών κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες με τρόπο που να μην επηρεάζει το έλλειμμα:
♦ Προσαρμογή συντάξεων (με προστασία των συνταξιούχων με χαμηλά εισοδήματα). Διεύρυνση της βάσης για είσπραξη εισφορών.
♦ Μείωση των διοικητικών βαρών για τους εργοδότες και τους εργαζόμενους που σχετίζονται με επαχθείς απαιτήσεις υποβολής στοιχείων και προεγκρίσεων: Κατάργηση των υφιστάμενων απαιτήσεων για την υποβολή των προγραμμάτων εργασίας, την κοινοποίηση και / ή προέγκριση από τις επιθεωρήσεις εργασίας των υπερωριών, της αντισταθμιστικής διευθέτησης του χρόνου εργασίας και της εκ περιτροπής εργασίας. Υιοθέτηση ενός χάρτη πορείας για τη σταδιακή αύξηση της ηλεκτρονικής τήρησης αρχείων και υποβολής στοιχείων από τους εργοδότες στην Επιθεώρηση Εργασίας, με την πλήρη ψηφιοποίηση των σχετικών δεδομένων για τις εργασιακές ρυθμίσεις μέχρι τα τέλη του 2014. Αποδοχή ηλεκτρονικών υπογραφών για τις ηλεκτρονικές υποβολές στο ΣΕΠΕ.
♦ Αναθεώρηση και μείωση του υψηλού κόστους εισόδου και εξόδου για την ευθυγράμμισή του με την πρακτική σε άλλες χώρες της Ε.Ε., λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας.
Ευελιξία των εργασιακών ρυθμίσεων
Αύξηση της ευελιξίας των προγραμμάτων εργασίας:
♦ Αύξηση του μέγιστου αριθμού ημερών εργασίας σε 6 ημέρες ανά εβδομάδα για όλους τους τομείς.
♦ Ορισμός της ελάχιστης ημερήσιας ανάπαυσης στις 11 ώρες.
♦ Αποσύνδεση των ωρών εργασίας των εργαζομένων από τις ώρες λειτουργίας της επιχείρησης.
♦ Άρση των περιορισμών σχετικά με τον ελάχιστο/μέγιστο χρόνο ανάμεσα στις πρωινές και τις απογευματινές βάρδιες.
♦ Να επιτρέπεται η άδεια δύο διαδοχικών εβδομάδων να ληφθεί οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια του χρόνου στους εποχικούς τομείς.
Αποτελεσματικότητα της Επιθεώρησης Εργασίας
Υιοθέτηση χάρτη πορείας και ανάθεση ανεξάρτητης αξιολόγησης της Επιθεώρησης Εργασίας που να καλύπτει:
♦ Τα καθήκοντα, τις δραστηριότητες και τη δομή.
♦ Την επιβολή και τη δομή των ποινών για παραβάσεις των εργασιακών ρυθμίσεων (συμπεριλαμβανομένης της αδήλωτης εργασίας)».
Ανάρτηση από : http://kepparou.blogspot.gr
Όλοι οι συνέλληνες έχουν αντιληφθεί πλέον ότι η κατάλυση του Εργασιακού Πολιτισμού ενός (τουλάχιστον) αιώνα αγώνων της Εργατικής Τάξης επέφερε οικονομική και κοινωνική κατάρρευση.
Και παρά την παταγώδη διάψευση του αξιώματος «μεγαλύτερη απορρύθμιση = μεγαλύτερη ανάπτυξη», οι νεοφιλελεύθεροι επιμένουν στις παραισθήσεις τους.
Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη.
Κατά την ΕΛΣΤΑΤ, η ανεργία ανήλθε τον Ιούνιο 2012 στο πρωτοφανές ποσοστό 24,4% (οικονομικά ανενεργός πληθυσμός 3.372.097 άτομα).
Το πιο εντυπωσιακό αλλά και θλιβερό είναι ότι η ανεργία των νέων 15-25 ετών και 25-34 ετών ανήλθε σε 55% και 32,1% αντίστοιχα.
Σ’ αυτές τις ηλικίες βρίσκονται όλοι οι νέοι με τα αυξημένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, οι πιο μορφωμένοι νέοι στην Ε.Ε., που αδυνατούν να βρουν μια εργασία, έστω και μειωμένων προσόντων στη «βομβαρδισμένη» ελληνική γη.
Αυτό δεν είναι ανεργία. Είναι καταστροφή του ανθρώπινου δυναμικού μιας χώρας και του μέλλοντός της.
Και οι αριθμοί αυτοί προκύπτουν με το νεοφιλελεύθερο σύστημα μέτρησης.
Δεν υπολογίζεται η μη καταγεγραμμένη και διαλείπουσα ανεργία, ούτε οι μικρομεσαίοι που έκλεισαν και τα συνεργαζόμενα μέλη των οικογενειών τους, ούτε οι επαγγελματίες, οι επιτηδευματίες, δημόσιοι υπάλληλοι και συμβασιούχοι που απολύθηκαν.
Επομένως, η πραγματική ανεργία, που πυροδοτήθηκε από την απορρύθμιση, είναι αρκετά μεγαλύτερη!
Παρ’ όλα αυτά η Τριαρχία των δανειστών επιμένει!
Με το πρόσφατο e-mail επιτάσσει την ισοπέδωση της όποιας ρύθμισης είχε απομείνει. Ζητά την αναμόρφωση του πλαισίου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού και «τη θέσπιση ενός χρονοδιαγράμματος για τον καθορισμό ενός ενιαίου ελάχιστου νόμιμου μισθού νομοθετικά από την κυβέρνηση, μετά από... διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους».
Οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται να νομιμοποιήσουν μιαν απόφαση της Τριαρχίας και της κυβέρνησης και να... διαπομπευθούν μετέχοντας σε μια προκαθορισμένη - ως προς όλα τα στοιχεία της - διαδικασία.
Στο e-mail η Τρόικα τονίζει ότι αυτό το μέτρο «... θα εξασφαλίσει ότι η δυναμική των μισθών υποστηρίζει την πλήρη απασχόληση».
Δεν φτάνει δηλαδή η ραγδαία αύξηση της ανεργίας και των μορφών της ελαστικής απασχόλησης ως συνέπεια και της απορρύθμισης, αλλά η Τριαρχία χλευάζει τους «υπανάπτυκτους» Έλληνες ότι έτσι επιτυγχάνεται... πλήρης απασχόληση!
Περαιτέρω εντέλλεται τη μείωση των συντελεστών των κοινωνικών εισφορών των εργοδοτών κατά 5%. Αυτό σημαίνει μιαν ακόμη μεγαλύτερη απώλεια για τα πολύπαθα Ασφαλιστικά Ταμεία και τους Κοινωνικούς Οργανισμούς που στήριζαν το έργο τους στις εισφορές αυτές.
Αξιώνει επίσης «τη μείωση των διοικητικών βαρών για τους εργοδότες που σχετίζονται με επαχθείς απαιτήσεις υποβολής στοιχείων και προεγκρίσεων».
Θέλει δηλαδή την κατάργηση της υποβολής των προγραμμάτων εργασίας, των προεγκρίσεων των υπερωριών, της αντισταθμιστικής διευθέτησης του χρόνου εργασίας, της εκ περιτροπής εργασίας κ.λπ.
Αυτό ενισχύει την ανεξέλεγκτη πρακτική των μεγάλων επιχειρήσεων του νομαδικού κεφαλαίου, που στηρίζονται για την κερδοφορία τους στη μείωση του άμεσου και έμμεσου εργατικού κόστους και στην αυτοδιαχείριση των ελέγχων, δηλαδή στην κατάργηση των ελεγκτικών - εγγυητικών μηχανισμών!
Δεν λησμονεί όμως ούτε την πολύπαθη αποζημίωση απόλυσης, ζητώντας «αναθεώρηση και μείωση του υψηλού κόστους εισόδου και εξόδου από την εργασία».
Εν τέλει διατάσσει την επάνοδο στο εξαήμερο με δυνατότητα καθιέρωσης επταημέρου («ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση 11 ωρών»).
Συγκεκαλυμμένα ζητά και «την αποσύνδεση των ωρών εργασίας από τις ώρες λειτουργίας της επιχείρησης», που παραπέμπει στον διαχωρισμό «ενεργού» και «μη ενεργού» εργάσιμου χρόνου, δηλαδή «αμειβόμενου» και «μη αμειβόμενου», όταν ο εργαζόμενος βρίσκεται εν αναμονή.
Έτσι ανατρέπεται το ισχύον σύστημα ωραρίου με βάρδιες, μειώνεται η ετήσια άδεια και καθιερώνεται άλλος τρόπος χορήγησής της.
Όλα αυτά προετοιμάζουν το κλίμα για ημερήσιο ωράριο, καθημερινή διευθέτηση, αμοιβή με την ώρα, καθιέρωση δηλαδή του αμερικανικού συστήματος της «per hour » αμοιβής, κάτι που είναι χαρακτηριστικό όλων των ΑΟΖ (Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών) του πλανήτη.
Η ατυπία, η ανασφάλιστη εργασία, η μεταβαλλόμενη εργοδοτική βούληση, γίνονται επίσημο εργασιακό σύστημα του κράτους, που θα επικρατήσει σταδιακά στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ.
Οι εφιαλτικές αυτές απορρυθμίσεις προαναγγέλλονταν ήδη από το πρώτο Μνημόνιο και υλοποιήθηκαν σταδιακά με τους Ν. 3845/2010, 3847/2010, 3863/2010 κ.λπ.
Αποτελούν τη σκληρότερη παρέμβαση σε εθνικό εργασιακό σύστημα, που προσομοιάζει σε αυτό μιας οικονομικής κατοχής ή πολεμικής περιόδου και καθιερώνεται σταδιακά με τις δεκάδες πλέον εφαρμοστικών νόμων των δύο Μνημονίων.
Ο σκοπός τους είναι λοιπόν δεδηλωμένος.
Ψηφίστηκε από Έλληνες βουλευτές κατά τη διάρκεια της συγκυβέρνησης Παπαδήμου και περιγράφεται στη σελ. 713 του Ν. 4046/2012 (ΦΕΚ Α 28/14-2-2012).
Γι’ αυτό καθήκον όλων των Ελλήνων είναι ο άμεσος τερματισμός αυτής της ετερόνομης και καταστροφικής διακυβέρνησης, προτού ο όλεθρος επεκταθεί και σε άλλα υπαρκτικά εθνικά ζητήματα, που συνήθως ακολουθούν την κοινωνική και οικονομική κατάρρευση μιας χώρας.
Έχουν αποφασίσει να μας ξεκάνουν
Το «Π» δημοσιεύει ολόκληρο το e-mail της τρόικας προς την ελληνική κυβέρνηση, με τίτλο «Ελλάδα - Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», με το οποίο επιτάσσει την ισοπέδωση των πάντων, που έχει ως εξής:
«Δεν θα πρέπει να υπάρξει υπαναχώρηση σε σχέση με τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας.
Η αποστολή καλωσορίζει τον κοινωνικό διάλογο ως μέσο διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, καθώς και για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που παραμένουν στην αγορά εργασίας.
Οι εργασιακές μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν τον Μάρτιο, συμπεριλαμβανομένης της απαιτούμενης επανευθυγράμμισης των κατώτατων ορίων μισθών, πρέπει να διατηρηθούν πέραν του τρέχοντος γύρου του κοινωνικού διαλόγου, και η κυβέρνηση θα πρέπει να ενεργήσει αναλόγως για να το διασφαλίσει αυτό.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει τα εξής βήματα προς την καλύτερη λειτουργία των αγορών εργασίας και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης:
1. Το πλαίσιο για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού πρέπει να αναθεωρηθεί ώστε να διασφαλιστεί ότι η δυναμική των μισθών υποστηρίζει την πλήρη απασχόληση.
Μετά τα μέτρα που ελήφθησαν τον Φεβρουάριο για την εκ νέου ευθυγράμμιση των κατώτατων ορίων μισθών, ο στόχος - όπως συμφωνήθηκε στο πρόγραμμα - θα πρέπει να είναι η υιοθέτηση ενός χρονοδιαγράμματος για τη θέσπιση ενιαίου ελάχιστου νόμιμου μισθού σε μόνιμη βάση, νομοθετημένου από την κυβέρνηση μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους. Αυτό το σύστημα θα πρέπει να παρέχει ένα βασικό επίπεδο για τα εισοδήματα από εργασία.
2. Το μη μισθολογικό κόστος εργασίας και τα εμπόδια στην απασχόληση θα πρέπει να αντιμετωπιστούν για την υποστήριξη της ανταγωνιστικότητας και την ελάφρυνση της πίεσης επί των μισθών:
Η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας θα πρέπει να μειωθεί. Θα πρέπει να προταθούν συγκεκριμένα μέτρα για τη μείωση των συντελεστών κοινωνικών εισφορών κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες με έναν δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο (όπως προβλέπει το δεύτερο πρόγραμμα).
Λοιπά μη μισθολογικά κόστη, που τελικά επηρεάζουν το κόστος εισόδου και εφόδου, θα πρέπει να επανεξεταστούν και να μειωθούν, λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας.
3. Οι υπερβολικές κανονιστικές επιβαρύνσεις θα πρέπει να μειωθούν, ενώ η ρυθμιστική αποτελεσματικότητα θα πρέπει να αυξηθεί. Αυτές περιλαμβάνουν τις περίπλοκες διαδικασίες υποβολής στοιχείων και απαιτήσεις έγκρισης από την Επιθεώρηση Εργασίας.
Μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τη μεταρρύθμιση της Επιθεώρησης Εργασίας. Θα πρέπει να υιοθετηθεί ένας χάρτης πορείας και να συναφθεί μια ανεξάρτητη αξιολόγηση της Επιθεώρησης Εργασίας από διεθνείς εμπειρογνώμονες, που θα καλύπτει τα καθήκοντα, τις δραστηριότητες, τη διάρθρωση και την επιβολή και τη δομή ποινών για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας (συμπεριλαμβανομένης της αδήλωτης εργασίας), σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι έτοιμη να λάβει άμεσα τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα αμέσως μετά από αυτό.
4. Τα προγράμματα εργασίας μπορούν να γίνουν πιο ευέλικτα. Οι απαιτούμενες δράσεις περιλαμβάνουν την αύξηση του μέγιστου αριθμού των εβδομαδιαίων εργάσιμων ημερών, νέες ρυθμίσεις για τον χρόνο εργασίας και τη διευθέτηση του ημερήσιου χρόνου εργασίας και τη λήψη της ετήσιας άδειας. Η αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας για συγκεκριμένους τομείς ή επαγγέλματα στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών είναι απαραίτητη για την επιτυχία των τελευταίων μεταρρυθμίσεων.
Η ανεργία είναι πολύ υψηλή και απαιτούνται πολιτικές για να μη γίνει δομική. Το ΕΚΤ μπορεί να παρέχει τους πόρους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενσωμάτωση των ανέργων σε οικονομικούς τομείς με υψηλότερη δυναμική ανάπτυξης. Οι διαδικασίες που σχετίζονται με προγράμματα του ΕΚΤ (δηλ. εκείνες που συνδυάζουν εργασία και εκπαίδευση μαζί με τα προγράμματα κοινωνικής εργασίας) θα πρέπει να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατό, με σκοπό να ξεκινήσει η εφαρμογή των προγραμμάτων έως το τέλος Σεπτεμβρίου.
Καθορισμός μισθών
Αναμόρφωση του πλαισίου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού:
♦ Δημιουργία ενός χρονοδιαγράμματος για τη θέσπιση ενιαίου ελάχιστου νόμιμου μισθού νομοθετημένου από την κυβέρνηση μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους.
♦ Το νέο σύστημα θα πρέπει να παρέχει ένα βασικό επίπεδο για τα εισοδήματα από εργασία που θα εξασφαλίζει ότι η δυναμική των μισθών υποστηρίζει την πλήρη απασχόληση.
♦ Η διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους θα πρέπει να έγκειται στον σχεδιασμό του μηχανισμού, και δεν πρέπει να οδηγήσει σε αύξηση του κατώτατου μισθού που εγκρίθηκε από το EFF, μέχρι τα ποσοστά ανεργίας να είναι χαμηλά.
Μη μισθολογικό κόστος
Προτάσεις μέτρων για τη μείωση των συντελεστών κοινωνικών εισφορών των εργοδοτών κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες με τρόπο που να μην επηρεάζει το έλλειμμα:
♦ Προσαρμογή συντάξεων (με προστασία των συνταξιούχων με χαμηλά εισοδήματα). Διεύρυνση της βάσης για είσπραξη εισφορών.
♦ Μείωση των διοικητικών βαρών για τους εργοδότες και τους εργαζόμενους που σχετίζονται με επαχθείς απαιτήσεις υποβολής στοιχείων και προεγκρίσεων: Κατάργηση των υφιστάμενων απαιτήσεων για την υποβολή των προγραμμάτων εργασίας, την κοινοποίηση και / ή προέγκριση από τις επιθεωρήσεις εργασίας των υπερωριών, της αντισταθμιστικής διευθέτησης του χρόνου εργασίας και της εκ περιτροπής εργασίας. Υιοθέτηση ενός χάρτη πορείας για τη σταδιακή αύξηση της ηλεκτρονικής τήρησης αρχείων και υποβολής στοιχείων από τους εργοδότες στην Επιθεώρηση Εργασίας, με την πλήρη ψηφιοποίηση των σχετικών δεδομένων για τις εργασιακές ρυθμίσεις μέχρι τα τέλη του 2014. Αποδοχή ηλεκτρονικών υπογραφών για τις ηλεκτρονικές υποβολές στο ΣΕΠΕ.
♦ Αναθεώρηση και μείωση του υψηλού κόστους εισόδου και εξόδου για την ευθυγράμμισή του με την πρακτική σε άλλες χώρες της Ε.Ε., λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας.
Ευελιξία των εργασιακών ρυθμίσεων
Αύξηση της ευελιξίας των προγραμμάτων εργασίας:
♦ Αύξηση του μέγιστου αριθμού ημερών εργασίας σε 6 ημέρες ανά εβδομάδα για όλους τους τομείς.
♦ Ορισμός της ελάχιστης ημερήσιας ανάπαυσης στις 11 ώρες.
♦ Αποσύνδεση των ωρών εργασίας των εργαζομένων από τις ώρες λειτουργίας της επιχείρησης.
♦ Άρση των περιορισμών σχετικά με τον ελάχιστο/μέγιστο χρόνο ανάμεσα στις πρωινές και τις απογευματινές βάρδιες.
♦ Να επιτρέπεται η άδεια δύο διαδοχικών εβδομάδων να ληφθεί οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια του χρόνου στους εποχικούς τομείς.
Αποτελεσματικότητα της Επιθεώρησης Εργασίας
Υιοθέτηση χάρτη πορείας και ανάθεση ανεξάρτητης αξιολόγησης της Επιθεώρησης Εργασίας που να καλύπτει:
♦ Τα καθήκοντα, τις δραστηριότητες και τη δομή.
♦ Την επιβολή και τη δομή των ποινών για παραβάσεις των εργασιακών ρυθμίσεων (συμπεριλαμβανομένης της αδήλωτης εργασίας)».
Ανάρτηση από : http://kepparou.blogspot.gr