Τους «κούφανε» πάλι ο Τσίπρας! «Προοδευτικές δυνάμεις» χαρακτήρισε τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες. «Η Ευρώπη χρειάζεται αλλαγή πορείας», απεφάνθη, «και κοινό προοδευτικό μέτωπο για να διεκδικήσουμε την αλλαγή αυτή», πρότεινε. Ασχετα τώρα που στην ίδια ομιλία του υπογράμμισε ότι «το χειρότερο για την Ευρώπη είναι να συνεχιστεί η ανοχή της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα».
Τώρα πώς θα φτιάξει ο Αλέξης Τσίπρας «προοδευτικό μέτωπο» με εκείνους που ανέχονται τη «νεοφιλελεύθερη ατζέντα», αυτό ούτε ο ίδιος πιθανότατα δεν είναι σε θέση να το εξηγήσει, πόσω μάλλον να το υλοποιήσει στην πράξη, βέβαια.
Κατενθουσιασμένοι πρέπει να ήταν ο Γερμανός αντικαγκελάριος, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο επίσης Γερμανός σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, που είχε τη φαεινή ιδέα να καλέσει -μόνο τον Αλέξη Τσίπρα από την Αριστερά- σε σύσκεψη στο Μέγαρο των Ηλυσίων, όπου συμμετείχαν αποκλειστικά σοσιαλδημοκράτες που κυβερνούν είτε με τη Δεξιά είτε μόνοι τους. Τα ίδια συναισθήματα πρέπει να μοιραζόταν και ο Γάλλος επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν, Πιερ Μοσκοβισί.
Αναβαθμισμένος πρέπει να αισθανόταν και ο Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, όπως και ο Αυστριακός καγκελάριος, Βέρνερ Φάιμαν, πολλώ δε μάλλον ο πρωθυπουργός της Μάλτας, Γιόζεφ Μουσκάτ, ή ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Ζαν Άσελμπορν.
Αναβαθμισμένος πρέπει να αισθανόταν και ο Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, όπως και ο Αυστριακός καγκελάριος, Βέρνερ Φάιμαν, πολλώ δε μάλλον ο πρωθυπουργός της Μάλτας, Γιόζεφ Μουσκάτ, ή ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Ζαν Άσελμπορν.
Μόνο ο Πορτογάλος πρωθυπουργός, Αντόνιο Κόστα, ίσως αισθανόταν άβολα με όλο αυτό το καραδεξιό σοσιαλδημοκρατικό σινάφι, γιατί αυτός ανήκει λίγο στην αριστερή πτέρυγα της Σοσιαλδημοκρατίας. Σίγουρα, πάντως, θα απορούσε τι γύρευε ο Τσίπρας εκεί…
«Είμαι και αριστερός»
Ο Αλέξης Τσίπρας ήξερε ότι θα τον «κράξουν» ως κι οι πέτρες για την πολιτική συναναστροφή του με τους κορυφαίους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες. Ίσως να το έχουν ξεχάσει πολλοί αναγνώστες, εμείς απλώς θυμίζουμε ότι ο Τσίπρας ήταν ο επικεφαλής υποψήφιος όλης της Αριστερός στις ευρωεκλογές του 2014.
Όπως και να το κάνουμε, έχει ένα πρόσθετο βάρος να καλείται από τους σοσιαλδημοκράτες μόνο ο Αλέξης Τσίπρας – και αυτός να πηγαίνει στη σύσκεψη των σοσιαλδημοκρατών σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Όχι ότι οι άλλοι Ευρωπαίοι αριστεροί είναι καλύτεροι από τον Τσίπρα, αλλά μέχρι τώρα τις επαφές τους με τους σοσιαλδημοκράτες οι αριστεροί φρόντιζαν να τις κάνουν πιο διακριτικά.
Εν πάση περιπτώσει, ο Αλέξης, για να θολώσει τα νερά, φρόντισε πριν συναντήσει τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες στο Παρίσι, το Σάββατο να βάλει και μια συζήτηση με αριστερούς την Παρασκευή στην ίδια πόλη – με όσους μπόρεσε να μαζέψει.
Δεν ήταν και πολλοί. Ο Πιερ Δοράν του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, η ευρωβουλευτίνα του Μπλόκου της Αριστερός Μαρίζα Ματίας από την Πορτογαλία, ο Κάγιο Λάρα της Ενωμένης Αριστερός της Ισπανίας και η ευρωβουλευτίνα Σκα Κέλερ των Πρασίνων της Γερμανίας – αυτοί ήταν όλοι κι όλοι. Εκεί όμως ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε πραγματικό σόου.
«Όσον αφορά στην οικονομία της ΕΕ, η δημοκρατία και η ανεξαρτησία των χωρών δεν υφίστανται», είπε, εμφανιζόμενος με αριστερό προσωπείο. Δεν δίστασε, μάλιστα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, να επικρίνει τον «οικοδεσπότη» του, τον Φρανσουά Ολάντ, για το σχέδιο μεταρρύθμισης της εργατικής νομοθεσίας που προωθεί η γαλλική κυβέρνηση.
«Κάθε φορά που έχουμε εισαγάγει αυτό, το είδος της πολιτικής ευελιξίας, τα αποτελέσματα υπήρξαν καταστροφικά. Σε καμία περίπτωση δεν θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των οικονομιών μας. Αν ήταν έτσι, το Μπανγκλαντές θα είχε την καλύτερη οικονομία στον κόσμο!» δήλωσε περισπούδαστα ο πρωθυπουργός και συνέχισε: «Αυτή η λογική επιβλήθηκε και στην Ελλάδα και επανέφερε τις εργασιακές σχέσεις στον Μεσαίωνα. Όλοι εκείνοι που θέλουν να επιβάλουν αυτό το είδος της μεταρρύθμισης πρέπει να σκεφτούν και να μελετήσουν την ελληνική περίπτωση», τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας, όντας βέβαιος κατά τα φαινόμενα ότι οι Γάλλοι θα θεωρήσουν ότι παθαίνουν μεγάλη ζημιά από τη λιτότητα που έχουν επιβάλει στην Ελλάδα για να σώσουν κυρίως τις γαλλικές και δευτερευόντως τις γερμανικές τράπεζες!
«Καλεσμένος στη Γαλλία, ο Τσίπρας ασκεί κριτική στο νομοσχέδιο του Ολάντ για τα εργασιακά» έγραψε εντυπωσιασμένη η γαλλική εφημερίδα Journal du Dimanche.
Στη… γερμανική φράξια
Παλικαρισμούς προσπάθησε να πουλήσει και στην Ευρώπη ο πρωθυπουργός, νομίζοντας πως ούτε οι Ευρωπαίοι ηγέτες αντιλαμβάνονται το μέγεθος των υποχωρήσεών του στο Μνημόνιο Τσίπρα που υπέγραψε ο ίδιος στις 13 Ιουλίου 2015, μία μόλις εβδομάδα μετά το θριαμβευτικό «όχι» που είπε ο ελληνικός λαός στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, απαντώντας στο ερώτημα αν αποδέχονται ή όχι τους όρους των δανειστών.
«Ξεκαθαρίζω ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει τίποτα λιγότερο αλλά και τίποτα περισσότερο απ” όσα προβλέπει η συμφωνία του Ιουλίου» γιατί «κάποιοι επιμένουν να ζητούν από την Ελλάδα ενόψει της πρώτης αξιολόγησης περισσότερα απ” όσα προβλέπει η συμφωνία», δήλωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός με αγέρωχο ύφος. Δήλωσε, δηλαδή, ότι η Ελλάδα θα τηρήσει μέχρι κεραίας τα όσα προβλέπει το Μνημόνιο Τσίπρα!
Πέρα από την ουσία όμως της υπόσχεσης που έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας στους Γερμανούς Γκάμπριελ και Σουλτς, ότι θα τηρήσει οπωσδήποτε το Μνημόνιο Τσίπρα, μας ενδιαφέρει και κάτι άλλο. Ποιο είναι αυτό; Αν θα προσχωρήσει ο Τσίπρας, τώρα που έχει μεταπηδήσει από το αμερικανικό στο γερμανικό στρατόπεδο, στη… «γερμανική φράξια» της Σοσιαλδημοκρατίας, αρνούμενος να υποταχθεί στον σοσιαλδημοκρατικό μηχανισμό που βρίσκεται υπό αμερικανικό έλεγχο – γι” αυτό, άλλωστε, η Σοσιαλιστική Διεθνής συνεχίζει να έχει πρόεδρό της τον Γιώργο Παπανδρέου, πράγμα που είμαστε βέβαιοι ότι όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες έχουν ξεχάσει!
Έλειπε ο Γιωργάκης
Είναι περισσότερο από δύο χρόνια τώρα που το γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) έχει αποφασίσει να φύγει από τη Σοσιαλιστική Διεθνή και να φτιάξει μια δική του Διεθνή, την οποία, φυσικά, να ελέγχουν οι Γερμανοί και να προσαρμόζουν την πολιτική της στα γερμανικά κρατικά συμφέροντα.
Στη σύσκεψη των σοσιαλδημοκρατών που έγινε στα Ηλύσια Πεδία, στο Παρίσι, ενώ παρευρέθηκαν τόσο ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, όσο και η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι, υπήρχε ένας μεγάλος απών, στην απουσία του οποίου όμως δεν αναφέρθηκε κανείς: έλειπε ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο Γιώργος Παπανδρέου!
Ξέρουμε ότι στην Ελλάδα ο Γιώργος Παπανδρέου θεωρείται πλέον τόσο φαιδρό πρόσωπο ώστε το κόμμα του, ΚΙΔΗΣΟ, που έφτιαξε ο ίδιος ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, τον μεν Γενάρη του 2015 δεν μπήκε καν στη Βουλή, μην πιάνοντας το όριο του 3%, τον δε Σεπτέμβριο του 2015, στις επόμενες, δηλαδή, βουλευτικές εκλογές, δεν τόλμησε ούτε να κατεβεί για να μην ξεφτιλιστεί εντελώς.
Με τους τυπολάτρες Ευρωπαίους όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Κατά την ευρωπαϊκή νοοτροπία, μία σύνοδος των σημαντικότερων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της ηπείρου -με εξαίρεση εκείνα της Βρετανίας και της Ισπανίας λόγω δημοψηφίσματος και μετεκλογικών εξελίξεων αντιστοίχως- στην οποία δεν έχει καν κληθεί ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς συνιστά βαρύτατο ατόπημα.
Με τους τυπολάτρες Ευρωπαίους όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Κατά την ευρωπαϊκή νοοτροπία, μία σύνοδος των σημαντικότερων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της ηπείρου -με εξαίρεση εκείνα της Βρετανίας και της Ισπανίας λόγω δημοψηφίσματος και μετεκλογικών εξελίξεων αντιστοίχως- στην οποία δεν έχει καν κληθεί ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς συνιστά βαρύτατο ατόπημα.
Υπέρ Βερολίνου
Δεν χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να αντιληφθεί κανείς ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είτε αρέσει είτε όχι, δεν προσκλήθηκε από τον Ολάντ γιατί θεωρείται άνθρωπος αφοσιωμένος στις ΗΠΑ, ο οποίος περνάει την αμερικανική γραμμή στην ευρωπαϊκή και γενικότερα στην πλανητική Σοσιαλδημοκρατία. Προφανώς και οι Γερμανοί είναι αυτοί που απαίτησαν να μην κληθεί ο Γιωργάκης.
Πρόκειται, δηλαδή, για σύγκρουση των ΗΠΑ με τη Γερμανία, της πλανητικής υπερ-δύναμης με την αναδυόμενη ευρωπαϊκή υπερδύναμη. Ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε την αναμέτρηση αυτή ανάμεσα στους δύο πόλους, αν θέλουμε να καταλάβουμε τι πραγματικά συμβαίνει.
Στη διαπάλη αυτή νικητής θα είναι, φυσικά, η Γερμανία. Ακριβώς στην Ευρώπη είναι που η πολιτική παρουσία της Σοσιαλδημοκρατίας είναι ισχυρή – γι” αυτό και το Βερολίνο θα κερδίσει με το μέρος του τη Σοσιαλδημοκρατία, αφού η Γερμανία κυριαρχεί στην ήπειρό μας. Οι σοσιαλδημοκράτες, άλλωστε, είναι τα… «ευρωλιγούρια» και τα «ευρωλαμόγια». Είναι άκρως αποκαλυπτικό το γεγονός ότι απολύτως κανένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα δεν είναι υπέρ της εξόδου της χώρας του από την ΕΕ – ούτε καν οι Εργατικοί της Βρετανίας! Ούτε καν αυτοί!
Το πρόβλημα επομένως με τον Τσίπρα είναι σοβαρότερο απ” όσο φαίνεται. Δεν περιορίζεται το λάθος του στο ότι συμμετείχε σε συνάθροιση σοσιαλδημοκρατών. Ενέχει το επιβαρυντικό στοιχείο ότι συμμετείχε στη… «γερμανόδουλη φράξια» της Σοσιαλδημοκρατίας!
Το πρόβλημα επομένως με τον Τσίπρα είναι σοβαρότερο απ” όσο φαίνεται. Δεν περιορίζεται το λάθος του στο ότι συμμετείχε σε συνάθροιση σοσιαλδημοκρατών. Ενέχει το επιβαρυντικό στοιχείο ότι συμμετείχε στη… «γερμανόδουλη φράξια» της Σοσιαλδημοκρατίας!
Προσθέτει, δηλαδή, ο Τσίπρας το όποιο βάρος του ως ηγέτη της ευρωπαϊκής Αριστερός στην προσπάθεια του Βερολίνου να φτιάξει μέσω του SPD μια εντελώς δική του «Σοσιαλιστική Διεθνή», την οποία, φυσικά, θα ελέγχει απόλυτα και θα τη χρησιμοποιεί υπέρ των άμεσων πολιτικών αλλά ενδεχομένως και των στρατηγικών συμφερόντων του γερμανικού κράτους! Κι αυτό είναι πολύ βαρύ για κάθε αριστερό…
Ανάρτηση από: http://www.epikaira.gr
