Ούτε μία υπηρεσία δεν υπάρχει που να μην είναι «καπαρωμένη» από Οργάνωση. Πρώτη από όλες, η DRC (ή αλλιώς Δανέζικο Συμβούλιο Προσφύγων) που καλύπτει σχεδόν τα πάντα. Από την εκπαίδευση των παιδιών που ζουν ακόμα και σήμερα στους παλιούς διαδρόμους του Ελληνικού, μέσα σε αντίσκηνα, κρυμμένα από τα μάτια των άλλων προσφύγων με κουβέρτες, μέχρι την μηνιαία προμήθεια των ανθρώπων αυτών με είδη υγιεινής.
Από το φαγητό μέχρι τη διαχείριση όλων των ειδών πρώτης ανάγκης, που μαζεύτηκε από το υστέρημα απλών εργαζομένων. Μάλιστα, ξεκάθαρη είναι η διαφορά στην εικόνα των συσσωρευμένων ρούχων που υπήρχαν σε αίθουσα του παλιού αεροδρομίου, τον περασμένο Ιούνη με την «τακτοποίησή» τους τώρα, σε αίθουσες της ΜΚΟ.
Ανάρτηση από: http://www.902.gr
