Εν μέσω μεγάλων αναταράξεων σε Ευρώπη και νοτιοανατολική Μεσόγειο και με εντεινόμενη την τουρκική προκλητικότητα, ο πολιτικός βίος στο εσωτερικό θα ήταν μια απίστευτη φαρσοκωμωδία αν δεν είχε τραγικές συνέπειες για τον λαό και το μέλλον της χώρας.
Οι «παρέες» του Χίλτον, ήλθον και απήλθον, κάνοντας τα συνηθισμένα νούμερα και αφήνοντας πάλι όλα τα σοβαρά ζητήματα σε εκκρεμότητα. Ο Τσίπρας χαριτολογεί στο twitter για την Μπαρτσελόνα και ο Μητσοτάκης του απαντά, επίσης χαριτωμένα. Ο Μουζάλας διπλασιάζει τον μισθό σε συνεργάτες του, ενώ τα μπόνους και τα εφάπαξ σε διοικητές κρατικών και μνημονιακών οργανισμών πέφτουν βροχή. Ο Πολάκης τσακώνεται με τον Άδωνι και όλοι μαζί οι βουλευτές με τους συνεργάτες τους, απαλλάσσονται από φορολογικές επιβαρύνσεις. Η Γιάννα Αγγελοπούλου τα σπάει με τον ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας τέλος σε έναν μεγάλο έρωτα. Ο βουλευτής Κουκούτσης αποχωρεί από την Χ.Α. και ανεξαρτητοποιείται, χωρίς να γίνει μεγάλη φασαρία στο «κίνημα», και έτσι η Δημοκρατική Συμπαράταξη αναγορεύεται σε τρίτο κόμμα. Τόσο «ωραία ατμόσφαιρα» είχε καιρό να ζήσει η πολιτική σκηνή…
Όλα αυτά ενώ εντείνεται η απόγνωση της κοινωνίας που δέχεται συνεχόμενα και παρατεταμένα πυρά εδώ και χρόνια. Αν και δεν έχει γίνει πόλεμος, η χώρα γεύεται πολλά από όσα θα έφερνε ένας πραγματικός πόλεμος, έχει βομβαρδιστεί χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα η ειρήνη. Μάλιστα, όλα δείχνουν ότι ετοιμάζεται ακόμα ένα κύμα επίθεσης και ίσως βρεθούμε εν μέσω πυρών τόσο από δυσμάς (ευρωκρατία, Τρόικα) όσο και από ανατολάς (Τουρκία).
Το 2017 φαίνεται να εξελίσσεται ως αποφασιστική χρονιά σε ολόκληρο τον κόσμο, στην Ευρώπη ιδιαίτερα και στην περιοχή μας. Χρονιά μεγάλων εξελίξεων, αναταράξεων, με κυρίαρχο το πολιτικό στοιχείο, τις πολιτικές συγκρούσεις, αναδιατάξεις και νέες συμμαχίες.
Επιστρέφοντας στα της χώρας, διαπιστώνουμε ότι πολιτική και στρατηγική απουσιάζουν πλήρως. Ο Τσίπρας επιλέγει τον Μερκελισμό με πινελιές κριτικής στον Σόιμπλε, ο Καμμένος θαυμάζει τον Τραμπ και ετοιμάζει εξοπλιστικές «παραγγελιές», ο Φίλης επενδύει σε μια πολιτική τύπου Τζ. Σόρος, ο Τσακαλώτος πίνει το «ποτήριον» της υπογραφής νέου μνημονίου εκφράζοντας δυσφορία, ο Μητσοτάκης απειλεί ότι θα ξεβραστεί όποιος θέλει συνεργασία με τον Τσίπρα και αξιοποιεί προς όφελός του τη συσπείρωση γύρω από τη Ν.Δ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια έχει κρατικοποιηθεί πλήρως, δεν υπάρχει ως κόμμα και τώρα επιφανή στελέχη του το παίζουν σύμβουλοι της αστυνομίας για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων. Η Αριστερά συνολικά, αδυνατεί να δει που οδηγείται η χώρα, είναι εγκλωβισμένη στο πολιτικό παιχνίδι των ποσοστών και των εκλογικών τσαλιμιών, δεν βάζει κανένα εμπόδιο στο βούλιαγμα της χώρας.
Μπροστά σε αυτόν τον βάλτο, είναι αναγκαίο να γίνουν καθολικές υπερβάσεις και τομές. Τέτοιες που να δημιουργούν προοπτικές σε άλλη κατεύθυνση. Αυτή η ανάγκη βοά.
Ανάρτηση από: http://www.e-dromos.gr
