Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Φιλελεύθεροι μέχρι να τους πεις φασίστες...

Στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ο καθένας μας διαθέτει εύκολη πρόσβαση στο δημόσιο λόγο. Αυτό είναι λογικό, λογικότατο να ανησυχεί, σε βαθμό πανικού, όσους μέχρι σήμερα διέθεταν με το χρήμα και την εξουσία τους προνομιακή πρόσβαση στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Μέσα στην απληστία της η παγκοσμιοποίηση λησμόνησε πως δημιουργεί και παράθυρα ελευθεροτυπίας, τα οποία παρέμεναν για αιώνες θεόκλειστα...

Υπέθεσε πως το πόπολο δεν θα έκανε τίποτα άλλο στο διαδίκτυο από το να αγοράζει, να απορροφά το κάθε είδους μάρκετινγκ και προπαγάνδα και να διασκεδάζει δίχως να πολυσκέφτεται. Κι αυτό όντως ισχύει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Μόνο που το ίντερνετ, χωρίς πιθανόν να το θέλουν οι δημιουργοί του, μετατράπηκε και σε ένα προνομιακό πεδίο ελεύθερης έκφρασης για όλους εκείνους που υπό άλλες συνθήκες θα καταδικάζονταν σε ισόβια δημόσια σιωπή γιατί οι απόψεις ή οι γνώσεις τους είναι αιρετικές κι επικίνδυνες για τις ελίτ...

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν με εκπλήσσει το ότι στον κυβερνοχώρο έχουν βρει αποκούμπι κι εκείνοι που απλώς θέλουν να δυσφημούν, να αισχρολογούν και να υβρίζουν μόνο και μόνο για να αισθάνονται λιγότερο μόνοι πίσω από τη χλαίνη τού κομπλεξισμού τους. Είναι, επίσης, δυνατό να διατυπώνονται και γνώμες ή ιδέες οι οποίες κάλλιστα θα μπορούσαν να θεωρηθούν περιθωριακές, λούμπεν ή που απηχούν τα χυδαιότερα των ενστίκτων μας...

Σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται και το σχόλιο του Γιώργου Φιλιππάκη για τον Γ. Στουρνάρα. Θα το επαναλάβω για χιλιοστή φορά: η δολοφονία τού όποιου Παπαδήμιου ή του όποιου Στουρνάρα δεν φοβίζει το σύστημα. Αντιθέτως το ισχυροποιεί κι αν θέλετε ένα επίκαιρο ιστορικό παράδειγμα πάρτε το Μάη τού 1968, ο οποίος οδήγησε στην επανεκλογή Ντε Γκολ κι όχι στην αταξική κοινωνία...

Δεν θα υπερασπιζόμουν τη λογοκρισία στο facebook, στο twitter ή οπουδήποτε αλλού έστω κι αν διαθέταμε τα όσο το δυνατό πιο αντικειμενικά κι αμερόληπτα μέσα ενημέρωσης του κόσμου, τα οποία δεν φοβούνται να δαγκώνουν ακόμα και τα χέρια που τα ταΐζουν. Ακόμα και τότε οι πολίτες θα έπρεπε να είχαν το δικαίωμα να κριτικάρουν κι αυτόν τον ίδιο τον παράδεισο. Αυτή είναι, άλλωστε, η πραγματική φύση τής δημοκρατίας...

Έλα, όμως, που έχουμε ακριβώς τα αντίθετα μέσα ενημέρωσης από τα ιδανικά που περιέγραψα: τα περισσότερα υφίστανται ή δημιουργούνται δίχως να υπάρχει κάποιο σχετικό ενδιαφέρον από το κοινό, αποκλειστικώς για να εξυπηρετήσουν πολύ συγκεκριμένα κομματικά κι επιχειρηματικά συμφέροντα. Κι αυτό αφορά τόσο τα κυβερνητικά όσο και τα αντικυβερνητικά μίντια. Ρωτήστε οποιονδήποτε εργάζεται σε αυτά κι αν σας απαντήσει πως προτεραιότητά τους είναι η ελεύθερη ενημέρωση των Ελλήνων μοιραστείτε, παρακαλώ, αυτό το ανέκδοτο μαζί μου για να γελάσουμε όλοι μαζί...

Για κάθε δικαίωμα που υπερασπίζεσαι υπάρχει κάποιο άλλο που θυσιάζεις. Κανένα δεν έχει αποκλειστικώς θετικά στοιχεία για όλους. Στην προκειμένη περίπτωση από τη μία στέκεται το δικαίωμα του Γιώργου Φιλιππάκη να είναι λούμπεν κι από την άλλη βρίσκεται ο ορθός λόγος, ο οποίος πιστεύει ότι οποιοσδήποτε άλλος συνιστά θανάσιμο κίνδυνο για την κοινωνική συνοχή...

Θα μπορούσε, ωστόσο, η φράση Φιλιππάκη για τον κεντρικό τραπεζίτη από μόνη της να οπλίσει το χέρι κάποιου σε βάρος τού Γ. Στουρνάρα, ώστε ο δημοσιογράφος να θεωρηθεί ηθικός αυτουργός; 'Οχι! Το πολύ πολύ να λειτουργούσε ως επιπλέον επιχείρημα στο δικαστήριο για όποιον αποπειράτο κάτι τέτοιο. Κι αν κρίνω από όσους δεν έχυσαν δάκρυα λύπης για την απόπειρα εναντίον τού Λ. Παπαδήμιου, αλλά γιατί αυτή απέτυχε, τότε πρέπει τα αστυνομικά τμήματα και τα ποινικά δικαστήρια να κατακλυστούν με αυτόφωρα τις επόμενες ημέρες...

Αν επιθυμία τής ελίτ είναι να πολεμήσει την τρομοκρατία, δεν θα τα καταφέρει διώκοντας ή φυλακίζοντας όσους διάκεινται θετικώς προς αυτή. Αντιθέτως, θα την ενισχύσει μέσω της ηρωοποίησης ταξικά ασυνείδητων αντιλήψεων. Αν οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι δημοσιογράφοι και οι τραπεζίτες θέλουν να κυκλοφορούν δίχως την ανάγκη σωματοφυλάκων και να απολαμβάνουν του θαυμασμού τής κοινής γνώμης μπορούν πολύ απλά να ξεκινήσουν να υπηρετούν πρωτίστως το δημόσιο από το ιδιωτικό συμφέρον, δίχως ελιτισμό και χωρίς λαϊκισμό...

Ο Λ. Παπαδήμιος δεν στοχοποιήθηκε από ακραίους γιατί είναι καλό και μορφωμένο παιδί, αλλά γιατί συνέβαλε στη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού προκειμένου να μην χάσουν ούτε ευρώ οι ομόσταβλοί του. Με τη στοχοποίηση, ωστόσο, συλλήβδην των μέσων κοινωνικής δικτύωσης οι δήθεν φιλελεύθεροι δεν κατορθώνουν τίποτα παραπάνω από το να πετούν τη μάσκα τού κεντρώου καθωσπρεπισμού και να αποκαλύπτουν πόσο πολλά τους συνδέουν στην πραγματικότητα με το φασισμό…


Ανάρτηση από: http://tripioevro.blogspot.gr