Όταν μια χώρα και ο λαός της εξουσιάζεται από άλλους εκτός αυτής, ανθρώπους – οργανισμούς – κράτη, με σκοπό να της αφαιρέσουν, την διαχείριση των πόρων της, τα μέσα παραγωγής, τα περιουσιακά στοιχεία της και την αυτοδιοίκηση της.
Όταν δηλαδή δεν της επιτρέπεται να αποφασίζει για την φυσική, οικονομική και διοικητική της αυτοδιαχείριση, και αυτό επιβάλλεται, είτε με στρατιωτική, είτε με οικονομική είτε με οποιασδήποτε άλλης μορφής βία, τότε έχουμε επιβολή κατοχής.
Στην Ελλάδα πληρούνται όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις, ήδη από την υπογραφή της δανειακής σύμβασης το 2010 ερήμην του λαού.
Στα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν δοσιλογικά ΜΜΕ, κόμματα και πολιτικοί, άσκησαν συστηματική τρομοκρατία με ψευδεπίγραφες καταστροφολογίες σε κάθε προσπάθεια του λαού να αντιδράσει, ενώ όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα που κυβέρνησαν, έκλεψαν την ψήφο του λαού υποσχόμενα έξοδο από τα μνημόνια, και αντ’ αυτού έφεραν νέο μνημόνιο (το τελευταίο πάντα)!
Εφτά ολόκληρα χρόνια ροκανίζουν τις οικονομικές, βιολογικές και ψυχικές αντοχές του λαού, στοχεύοντας να τον μετατρέψουν σε ένα σύνολο από ανθρώπινα ράκη, που δεν θα έχει πια το κουράγιο να αντιδράσει, στον επερχόμενο ολοκληρωτικό εξανδραποδισμό του.
Δεν υπάρχει κοινωνική τάξη στην πατρίδα μας, εκτός από τους μεγαλοαστούς (όσοι υπάρχουν), τους μαφιόζους ολιγάρχες και τους εθελόδουλους υπηρέτες τους, που να μην πλήττεται από την βίαιη επιβολή νόμων και χαρατσιών, που οδηγούν στην απαλλοτρίωση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας στο σύνολο της.
Κάτι που δεν γινόταν ούτε στην προηγούμενη Γερμανική κατοχή!
Για να μπορέσεις να δώσεις λύση σε ένα τέτοιου μεγέθους πρόβλημα όπως αυτό που αντιμετωπίζει η χώρα μας, πρέπει να συνειδητοποιήσεις την βασική αιτία του προβλήματος, χωρίς βεβαίως να παραβλέπεις και τις υπόλοιπες παραμέτρους.
Και η βασική αιτία του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός της, αυτό που πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε και ευθαρσώς να ομολογήσουμε, είναι ότι η πατρίδα μας βρίσκεται υπό κατοχή!
Μόνο τότε θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε την ανάγκη εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και όχι κάποιων απλών διεκδικήσεων μέσα από το κατοχικό κοινοβούλιο.
Μόνο τότε έχει νόημα η δημιουργία Λαϊκού Δημοκρατικού Μετώπου από τα κάτω, με πατριωτικά και εθνικοαπελευθερωτικά προτάγματα.
Μόνο τότε θα έχει νόημα ο αγώνας για όλο το λαό.
Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας για να απαλλαγούμε από τα δεσμά κατοχής του καταχτητή και να πάρουμε την πατρίδα στα χέρια μας, αποκαθιστώντας την λαϊκή κυριαρχία, την Δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και αναγεννώντας το νέο Ελληνικό κράτος.
Αλλιώς όσο μας εξοντώνουν θα φτιάχνουμε διάφορα αριστερά, δεξιά, επαναστατικά, ριζοσπαστικά, αντικαπιταλιστικά, αντινεοταξικά, κόκκινα, πορτοκαλιά, ροζ, κλπ κλπ Μέτωπα, που με την σειρά τους θα διασπόνται σε αντίπαλα ανθυπομέτωπα κατηγορώντας αλλήλους ως ρεφορμιστές, οπορτουνιστές και άλλα παρόμοια εδώδιμα και αποικιακά.
Η κλεψύδρα αδειάζει.
Ανάρτηση από: http://www.dromosanoixtos.gr
