Τον περασμένο μήνα, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βομβάρδισε τα χωριά μας στη βόρεια Συρία. Οι βολές σκότωσαν τους στρατιώτες μας και κλιμάκωσαν άσκοπα τη σύγκρουση ανάμεσα σε εμάς και την Τουρκία, σε μια εποχή που ασχολούμαστε με μια ιστορική μάχη μαζί με τις δυνάμεις της Διεθνούς Συμμαχίας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, για να επανακαταλάβουμε τη Ρακκά και να τερματίσουμε τη βασιλεία του τρόμου του Ισλαμικού Κράτους.
Είμαι μέλος του Κινήματος για μια Δημοκρατική Κοινωνία (TEV-DEM), μια οργάνωση - ομπρέλα αποτελούμενη από έξι πολιτικά κόμματα και ιδρύματα της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένου του Δημοκρατικού Κόμματος (PYD), του ηγετικού κουρδικού κόμματος στη βόρεια Συρία. Είμαστε αναγνωρισμένοι από το PYD, καθώς και από τις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) και τις Μονάδες Προστασίας Γυναικών (YPJ) ως η πολιτική τους ηγεσία. Είμαστε αφοσιωμένοι στην οικοδόμηση μιας ισότιμης, δημοκρατικής και ηθικής κοινωνίας, όπου οι Άραβες, οι Κούρδοι και οι Ασσύριοι - μαζί με τους μουσουλμάνους, τους χριστιανούς και τους Γιέζιντι – ζουν ειρηνικά δίπλα-δίπλα και όπου οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως ίσες με τους άνδρες.
Για να δικαιολογήσει αυτή την επαίσχυντη επίθεση στη βόρεια Συρία, ο Ερντογάν χρησιμοποίησε μια κοινή δικαιολογία: Το PYD και οι Κούρδοι της Συρίας, όπως είπε, είναι οι ίδιοι με το Εργατικό Κόμμα το κουρδισταν (ΡΚΚ), γεγονός που τους καθιστά τρομοκράτες.
Ο Ερντογάν επανέλαβε πρόσφατα αυτόν τον ισχυρισμό, λέγοντας ότι «θλίβεται» από τηλεοπτικές εικόνες που δείχνουν τις στρατιωτικές δυνάμεις των Η.Π.Α. να λειτουργούν παράλληλα με κάτι που εκείνος θεωρεί διακριτικά τρομοκρατών - τη σημαία μας. Και στις 3 Μαΐου ένας από τους ανώτερους συμβούλους του προχώρησε ακόμη παραπέρα: Πρότεινε ότι οι δυνάμεις των ΗΠΑ, επειδή λειτουργούν παράλληλα με τις δυνάμεις μας και περιπολούν τα συριο-τουρκικά σύνορα, θα μπορούσαν επίσης να στοχευθούν από τον τουρκικό στρατό. Αυτές οι δηλώσεις είναι αξιοσημείωτες - μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ κατηγορεί τον αμερικανικό σύμμαχό της ότι συνεργάζεται με τρομοκράτες και, ως εκ τούτου, απειλεί τους στρατιώτες των ΗΠΑ.
Αφήνοντας κατά μέρος τις πολιτικές συνθήκες και τις επιπτώσεις αυτής της κατηγορίας, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Δεν είμαστε το PKK, όσο κι αν το επιθυμεί ο Ερντογάν, και δεν είναι δύσκολο να εξηγήσουμε το γιατί. Οι σύγχρονες κουρδικές ομάδες μπορούν να εντοπίσουν τη ρίζα της πολιτικής ιδεολογίας τους σε μία εκ των δύο ιδρυτικών μορφών του Κουρδικού κινήματος: στον Μουσταφά Μπαρζάνι και στον Αμπντουλάχ Οτζαλάν. Η βασική διάκριση μεταξύ των δύο είναι ότι ενώ ο Μπαρζάνι, ο πατέρας του σημερινού προέδρου της περιφερειακής κυβέρνησης του Κουρδιστάν (KRG) Μασούντ Μπαρζάνι, κάλεσε για την οικοδόμηση ενός εθνικιστικού κουρδικού κράτους με βάση την αριστοκρατία και την κυριαρχία λίγων, ο Οτσαλάν κάλεσε για την δημιουργία ενός σοσιαλιστικού κράτους, όπου όλοι θα είναι ίσοι. Με την πάροδο του χρόνου, ο Οτζαλάν εξελίξε τις ιδέες του, περνώντας από τον σοσιαλισμό στον φεντεραλισμό, πιστεύοντας ότι μια δημοκρατία στην οποία η εξουσία είναι αποκεντρωμένη είναι ο καλύτερος τρόπος για να προστατευθούν τόσο οι ατομικές όσο και οι συλλογικές ελευθερίες.
Οι επιρροές αυτών των μορφών και ιδεών μπορούν να γίνουν σήμερα αντιληπτές. Το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν στο Ιράκ (KDP) πηγάζει από την σχολή σκέψης του Barzani και ως αποτέλεσμα το KRG κυβερνάται από λίγους, με τη δύναμη και τον πλούτο να είναι συγκεντρωμένα στα χέρια της οικογένειας Barzani και των φίλων τους. Η σχολή σκέψης του Οτζαλάν, από την άλλη πλευρά, επεκτείνεται στο PYD, το φιλο-Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP) της Τουρκίας και στο PKK, καθώς και σε άλλες ομάδες στο Ιράκ και στο Ιράν. Όλες αυτές οι ομάδες έχουν εφαρμόσει τις ιδέες του Οτζαλάν διαφορετικά και έχουν επιδιώξει διαφορετικούς στόχους, καθώς αλληλεπιδρούμε με διαφορετικούς γεωπολιτικούς παίκτες. Δεν αρνούμαστε τις σχέσεις μας με όλα τα κουρδικά κόμματα στα τέσσερα μέρη του Κουρδιστάν (που εκτείνονται στη σημερινή Συρία, την Τουρκία, το Ιράν και το Ιράκ), καθώς δεν αρνούμαστε και τη σύνδεσή μας με τον Οτσαλάν. Στην πραγματικότητα, καθώς γράφω αυτό το κείμενο, είμαι υπερήφανος να δηλώνω ότι έχω μια φωτογραφία του Οτζαλάν δίπλα μου. Οι απόψεις και η φιλοσοφία του Οτζαλάν βρίσκονται στο επίκεντρο του τρόπου με τον οποίο κυβερνάμε τη Βόρεια Συριακή Ομοσπονδία ή αλλιώς Ροζάβα. Και γι 'αυτό, υπό τον έλεγχό μας, η βόρεια Συρία έχει εξελιχθεί σε ένα πρότυπο μοντέλο διακυβέρνησης, όπου επικρατεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων των μειονοτικών ομάδων και των γυναικών και διασφαλίζεται ότι οι ατομικές και συλλογικές ελευθερίες όχι μόνο προστατεύονται αλλά και ενισχύονται. Επίσης, δεν αμφισβητούμε ότι το PKK επίσης εντοπίζει την σχολή σκέψης του πίσω στοn Οτζαλάν. Ωστόσο, ο τρόπος εφαρμογής των διδασκαλιών του διαφέρει πολύ από τον δικό μας, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τις πολιτικές συνθηκες μεσα στις οποίες δρούν. Αυτές οι διακρίσεις είναι σημαντικές, όσο και εάν ο Ερντογάν επιθυμεί ο κόσμος να τις αγνοήσει.
Μπορούμε να μοιραζόμαστε έναν κοινό ιδεολογικό πατέρα, χωρίς να είμαστε ο ίδιος οργανισμός. Το γεγονός οτι έχουμε διαφορετική ηγεσία, διαφορετικά μέλη και ότι δημόσια δηλώνοντας πως είμαστε διαφορετικοί - όπως κάνουμε σε αυτό το άρθρο και έχουμε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν - θα πρέπει να αποτελέι σαφή ένδειξη ως προς τις προθέσεις μας. Με απλά λόγια, είμαστε η δική μας αυτόνομη οργάνωση και είμαστε υπερήφανοι γι’αυτό. Ως Κούρδοι, φυσικά, συμπάσχουμε με τους αδελφούς και τις αδελφές μας στην Τουρκία. Πολλές από τις πόλεις τους χωρίζονται κατά μήκος των συνόρων μας, ανήκοντας εν μέρει στην Τουρκία και εν μέρει στη βόρεια Συρία. Ιστορικά, πολλοί Σύροι Κούρδοι εντάχθηκαν στον αγώνα στην Τουρκία και έγιναν μάρτυρες εκεί. Ομοίως, ορισμένοι Κούρδοι από την Τουρκία και το Ιράκ ήρθαν στη Συρία για να ενταχθούν στην ηρωική αντίσταση του Κομπάνι ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος και έγιναν μάρτυρες στη Ροζάβα.
Το PKK προσέφερε τη βοήθειά του στο Kobani, όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μας πονάει να βλέπουμε όσους από την τουρκική πλευρά των συνόρων υποφέρουν από την καταπίεση και τον φόβο εξ αιτίας του Ερντογάν. Αλλά αυτό δεν είναι ο αγώνας μας και δηλώσαμε δημόσια και θα δηλώσουμε ξανά ότι η περιοχή και οι πόροι μας δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν από το ΡΚΚ ή από άλλες ομάδες που αγωνίζονται στην Τουρκία. Δεν παρεμβαίνουμε στις εσωτερικές υποθέσεις των γειτονικών χωρών και αναμένουμε από τις άλλες χώρες να κάνουν το ίδιο. Το γεγονός ότι οι κουρδικές πόλεις χωρίζονται μεταξύ των χωρών αποτελεί μέρος της πολυπλοκότητας της περιοχής μας. Ναι, αυτή η λεπτομέρια είναι δύσκολα κατανοητή για όσους βρίσκονται εκτός της περιοχής μας, αλλά είναι κρίσιμη. Αν οι παρατηρητές ή οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής αποτύχουν να την κατανοήσουν, θα οδηγήθούν να πιστεύουν σε ψευδείς γενικές δηλώσεις - όπως αυτές που κάνει ο Ερντογάν - όπου εξισωνόμαστε με το PKK.
Για τον Ερντογάν, το γεγονός ότι οι Κούρδοι της Συρίας δεν είναι το ΡΚΚ αποτελεί μια ενοχλητική αλήθεια. Είναι ενοχλητική για εκείνον, διότι σημαίνει ότι οι προθέσεις του για τις επιθέσεις στη βόρεια Συρία, η επέκτασή του κατά μήκος των συνόρων μας και οι απειλές του συμβούλου του εναντίον των δυνάμεων των ΗΠΑ είναι όλες λανθασμένες. Είναι ενοχλητική γιατί σημαίνει ότι τα εκατομμύρια δολάρια που προωθεί η Τουρκία στις Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθώντας να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον μας, με πληρωμένους εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων και δημοσίων σχέσεων, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια δαπανηρή επιχείρηση προπαγάνδας. Δυστυχώς όμως, η πίεση του Ερντογάν πέτυχε στο να μας αποκλείσει το Υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α. από τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στη Γενεύη. Επίσης στο παρελθόν επέβαλε περιορισμούς στο Υπουργείο Άμυνας ως προς την υποστήριξη μας και μάλιστα εμπόδισε την USAID και τους συνεργάτες της να μας παράσχουν αναπτυξιακή βοήθεια, απείλόντας τους οτι θα χάσουν την πρόσβαση στη Συρία μέσω της Τουρκίας, όπου επί του παρόντος βασίζονται πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις. Πολλά από αυτά συνέβησαν κατά τη διάρκεια της θητείας του Προέδρου Barak Obama. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι η σταθερή υποστήριξη της διοίκησης του Trump μέχρι στιγμής θα συνεχιστεί, παρά τις ψευδείς αξιώσεις της Τουρκίας. Ό, τι και αν υποτεθεί ότι ο Ερντογάν μπορεί να ισχυριστεί, εμείς στη βόρεια Συρία γνωρίζουμε ότι μας βομβαρδίζει για να αποσπά την προσοχή του δικού του πληθυσμού από εγχώρια ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης αντιδημοκρατικής αύξησης της εξουσίας του, μέσω ενός εθνικού δημοψηφίσματος. Αλλά τούτο σημαίνει ότι, καθώς τα προβλήματα στην Τουρκία θα συνεχίσουν να αυξάνονται, η όρεξη για σύγκρουση στη Συρία θα κλιμακωθεί εξίσου.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που μας βομβάρδισε και δεν θα είναι η τελευταία. Κάθε φορά που θα το κάνει, θα μας αποκαλεί τρομοκράτες και θα μας κατηγορεί ότι είμαστε το ΡΚΚ. Το μόνο που μπορούμε να ελπίσουμε είναι ότι ο κόσμος βλέπει αυτούς τους ισχυρισμούς για αυτό που είναι - πολιτικά ψέματα που όχι μόνο απειλούν την ασφάλειά μας, αλλά την ασφάλεια των Αμερικανών συναδέλφων μας. Μέχρι να εκτεθούν τα ψέματα του Ερντογάν, θα παραμείνει βολικό για εκείνον να χρησιμοποιεί την εν λόγω ασάφεια. Αλλά η αλήθεια είναι μια: δεν είμαστε το ΡΚΚ, ανεξάρτητα από το πόσο συχνά ο Ερντογάν υποστηρίζει το αντίθετο.
Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr
