«Τί σημαίνει η «μέθοδος» της σοσιαλιστικής επανάστασης υπό το σύνθημα «Κάτω τα σύνορα»; Υποστηρίζουμε ότι το κράτος είναι απαραίτητο, και ένα κράτος προϋποθέτει σύνορα. Το κράτος, φυσικά, μπορεί να έχει κυβέρνηση αστική, όμως εμείς χρειαζόμαστε τα Σοβιέτ. Ωστόσο, ακόμη και με τα Σοβιέτ, τίθεται το ζήτημα των συνόρων. Τι σημαίνει «Κάτω τα σύνορα»; (…) Η «μέθοδος» της σοσιαλιστικής επανάστασης υπό το σύνθημα «Κάτω τα σύνορα» είναι απλώς ένα μπέρδεμα. Μόνο όταν η σοσιαλιστική επανάσταση γίνει πραγματικότητα και πάψει να είναι μέθοδος, το σύνθημα «Κάτω τα σύνορα» θα είναι ένα ορθό σύνθημα. Τότε θα πούμε: Σύντροφοι ελάτε σε εμάς…»
Βλαδίμηρος Ιλίτς Λένιν
Εάν ζούσε ο Λένιν σήμερα, πιθανόν οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης και των ανοικτών συνόρων να τον αποκαλούσαν ακροδεξιό. Είναι κι αυτό μία ένδειξη του παραλογισμού των καιρών που ζούμε.
Η παγκοσμιοποίηση μαζί με την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων έφερε και την σχεδόν ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων. Στην Ευρώπη, οι οπαδοί των ανοικτών συνόρων δέχονται άκριτα την αθρόα εισαγωγή μεταναστών, προσφύγων και παράτυπων μεταναστών υπό το πέπλο του ανθρωπισμού. Πολλοί δε υποστηρίζουν κάτι τέτοιο υπό το πέπλο του ανθρωπισμού και της ανεκτικότητας στο διαφορετικό. Είναι όμως έτσι; Κατ’αρχάς, το ίδιο επίπεδο ανθρωπισμού δεν επιδεικνύεται για τους γηγενείς. Βλέπουμε λοιπόν το παράδοξο δηλαδή ότι δεν επιδεικνύεται καμία σχεδόν μέριμνα για τους γηγενείς ενώ η ΕΕ σε συνεργασία με τις εθνικές κυβερνήσεις να δίνει άφθονα επιδόματα ακόμα και σύνδεσης με το Διαδίκτυο (!) στους μετανάστες που πολλοί από αυτούς είναι παράτυποι. Όταν δε κάποιος γηγενής θελήσει να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση αυτή, τότε μπαίνει αυτόματα η ταμπέλα του ρατσιστή και του φασίστα. Στους γηγενείς δηλαδή φερόμαστε με βαναυσότητα ενώ επιδεικνύουμε συμπόνια στους ξένους.
Στην περίπτωση των Ευρωπαίων, η υποκρισία φτάνει στο έπακρο. Δέχονται με μοχθηρότητα την εξαθλίωση του πιο ιστορικού λαού της Ευρώπης,των Ελλήνων, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, ενώ από την άλλη επιδεικνύουν «καλοσύνη» στους εισαγόμενους ξένους, πολλοί δε εξ αυτών δεν έχουν καμία σχέση με τον δυτικό πολιτισμό και ούτε θέλουν να έχουν όπως φαίνεται από τα αμέτρητα επεισόδια βίας και βιασμών γυναικών στη Σουηδία, στη Γαλλία κτλ.
Ο ανθρωπισμός ή καλύτερα ψευδο-ανθρωπισμός των οπαδών των ανοικτών συνόρων δεν λαμβάνει ή δεν θέλει να λάβει υπόψη του (γιατί άραγε;) τον τρόπο μεταφοράς των ανθρώπων αυτών στη Δύση και τη βιομηχανία δουλεμπόρων που πραγματικά ανθεί. Δεν λαμβάνει επίσης υπόψη, το γεγονός της ταξικής διαστρωμάτωσης πολλών από αυτών που έρχονται στη Δύση οι οποίοι δίνουν ποσά ύψους και $5.000 δολαρίων ανά άτομο, ποσό που έχει φτάσει να είναι ο ετήσιος μισθός ενός νεαρού Έλληνα (εάν και εφόσον βρει μία άθλια, ως επί το πλείστον, εργασία). Ξεχνούν ή μάλλον αρκετοί από αυτούς δεν γνωρίζουν αυτό που είχε πει ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «Δεν είναι δυνατόν να είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για κάποιους ανθρώπους και να μην είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους»
Ο ψευδο- ανθρωπισμός των παγκοσμιοποιητών /οπαδών των ανοικτών συνόρων δεν θέλει επίσης να λάβει υπόψη του τη σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που γίνονται από τους μετανάστες/παράτυπους πρόσφυγες όσον αφορά τα δικαιώματα, παραδείγματος χάριν, των γυναικών τις οποίες η θρησκεία τους και το γενικότερο πολιτισμικό τους πλαίσιο θεωρεί κατώτερες. Γι’αυτό και το ξύλο που εισπράττουν από τους συζύγους τους, η υποχρεωτική τους κάλυψη σε σημείο εξαφάνισης της εμφάνισης αλλά και οι βιασμοί και οι ξυλοδαρμοί των δυτικών γυναικών από μετανάστες γιατί στα δικά τους ηθικά πρότυπα είναι φτηνές και ως εκ τούτου «αξίζουν» τον βιασμό και τη δολοφονία (μάλλον ξεχάσαμε την καημένη Μυρτώ).
Αλήθεια, που είναι όλες αυτές οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να αντιδράσουν σε αυτά τα φαινόμενα; Πού είναι οι φεμινιστικές οργανώσεις; Οι γυναίκες δεν έχουν δικαιώματα; Κατηγορήθηκε για σεξισμό ο Τραμπ αλλά από την άλλη οι βιασμοί, οι δολοφονίες, το ξύλο, οι λιθοβολισμοί, η άρνηση στην εκπαίδευση, η κλειτοριδεκτομή γυναικών καθίστανται ανεκτά στο πλαίσιο ανεκτικότητας στη διαφορετικότητα (!!!). Εάν αυτό δεν είναι συλλογικός παραλογισμός, τότε τι είναι;
Αλήθεια, που είναι όλες αυτές οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να αντιδράσουν σε αυτά τα φαινόμενα; Πού είναι οι φεμινιστικές οργανώσεις; Οι γυναίκες δεν έχουν δικαιώματα; Κατηγορήθηκε για σεξισμό ο Τραμπ αλλά από την άλλη οι βιασμοί, οι δολοφονίες, το ξύλο, οι λιθοβολισμοί, η άρνηση στην εκπαίδευση, η κλειτοριδεκτομή γυναικών καθίστανται ανεκτά στο πλαίσιο ανεκτικότητας στη διαφορετικότητα (!!!). Εάν αυτό δεν είναι συλλογικός παραλογισμός, τότε τι είναι;
Γιατί όλοι αυτοί παραβλέπουν ότι η μαζική ροή μεταναστών δεν είναι παρά αποτέλεσμα του οικονομικού ιμπεριαλισμού/νεοαποικιοκρατίας που επιβάλλει ο νεοφιλελευθερισμός που μοναδικό σκοπό έχει τη μείωση των εργατικών μισθών για να μειωθεί το κόστος των προϊόντων των πολυεθνικών (οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αδύνατον να επιβιώσουν σε τέτοιο περιβάλλον γι’αυτό και κλείνουν διαρκώς και θα κλείσουν κι άλλες); Γιατί θέλουν να αγνοούν ότι η επιβολή συγκεκριμένων θρησκειών που επιβάλλουν την υποταγή στην καθημερινή ζωή είναι μάλλον προς το συμφέρον αυτών που θέλουν ένα φτηνό και άκρως υποτακτικό εργατικό προσωπικό;
Γιατί παραβλέπουν ότι πολλοί ειδικά οικονομικοί μετανάστες φεύγουν από κράτη που έχει καταστήσει παρίες η οικονομική παγκοσμιοποίηση όπου μεγάλες πολυεθνικές εκμεταλλεύονται τον πλούτο των χωρών και υπάρχει χώρος για να ζήσουν με άθλιο τρόπο ορισμένοι ενώ η συντριπτική πλειοψηφία αναγκάζεται να μεταναστεύσει; Δεν το βλέπουμε στην Ελλάδα με τη μαζική φυγή των νέων και όχι μόνο;
Τα γιατί είναι πάρα πολλά και υπερβαίνουν τον σκοπό ενός σύντομου κειμένου για το τεράστιο ζήτημα που είναι το μεταναστευτικό. Ο Σλαβόι Ζίζεκ είχε γράψει:
«Οι μεγαλύτεροι υποκριτές είναι αυτοί που υποστηρίζουν τα ανοιχτά σύνορα: ενδόμυχα γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί ποτέ, αφού θα προξενούσε άμεσα λαϊκιστικό ξεσηκωμό στην Ευρώπη. Το παίζουν Ωραίες Ψυχές που αισθάνονται ανώτερες από τον διεφθαρμένο κόσμο, ενώ στα κρυφά συμμετέχουν σε αυτόν».
Είναι καιρός να τερματισθεί λοιπόν αυτή η απέραντη υποκρισία. Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της μέσω της ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας των κρατών που την απαρτίζουν και της κατ’επέκταση ορθής αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος μακριά από ρατσισμούς αλλά και από τη λανθασμένη αντίληψη σεβασμού της διαφορετικότητας γιατί το υπάρχον συνονθύλευμα που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστεί αναποτελεσματικό σε όλα τα επίπεδα.
Ο τίτλος του κειμένου είναι δανεισμένος από την ομάδα του φατσοβιβλίου "Να ντύνεστε καλά, φυσάει υποκρισία, αδιαφορία και κοροϊδία".
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Αλαιν Μπαντιού.2015. Το κακό έρχεται από πιο μακριά. Αθήνα: Πατάκης.
Σλαβόι Ζίζεκ.2016. Η Νέα Πάλη των Τάξεων. Αθήνα: Πατάκης.
* Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ
Ανάρτηση από: http://mastroyanni.blogspot.gr
