Της Μαρίας Παρέντη
«Τα 32 βήματα του προαυλισμού δεν χωράνε στη σκέψη μου. Δεν χωράω στο προαύλιο. Δεν χωράω στη φυλακή».
10/11/2012, Τάσος Θεοφίλου, «Μπετόν και σίδηρο».
In dubio pro reo, ή άλλως οι αμφιβολίες που τυχόν υπάρξουν στη διαδικασία μιας ποινικής δίκης, αποβαίνουν υπέρ του κατηγορουμένου. Είναι αυτή μια θεμελιώδης αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας, αν θέλουμε να μιλάμε για fair trial, δίκαιη δίκη σε ένα υποτιθέμενο κράτος δικαίου. Η αδυναμία του κατηγορουμένου ν’ αποδείξει την αθωότητά του, σε καμία περίπτωση δε δίνει το δικαίωμα στο δικαστήριο να τον καταδικάσει και δε σημαίνει ότι είναι ένοχος για κάποιο έγκλημα.
Μια διαδικασία η οποία λαμβάνει χώρα στις ελληνικές δικαστικές αίθουσες και αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο είναι η υπόθεση του Τάσου Θεοφίλου, που συνελήφθη στις 18 Αυγούστου του 2012 κατόπιν «ανώνυμου» τηλεφωνήματος, το οποίο τον κατονόμαζε ως εμπλεκόμενο στη ληστεία της Πάρου και στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Ένας άγνωστος τηλεφωνεί στην αντιτρομοκρατική και λέει ότι ένας τύπος ονόματι Τάσος που έχει σχέση με την τρομοκρατία συμμετείχε στη ληστεία. Η διεύθυνση που έδωσε οδήγησε στο σπίτι του Θεοφίλου στη Θεσσαλονίκη. Γιατί δεν εντοπίστηκε ο αριθμός του καταγγέλλόντος; Μα είναι απλό, η αντιτρομοκρατική υπηρεσία δεν έχει σύστημα αναγνώρισης κλήσεως!
Ο Τάσος Θεοφίλου συνελήφθη στην περιοχή του Κεραμικού με ένα σακίδιο που είχε πάνω του τη λέξη «Πάρος».
Ένα ανώνυμο τηλεφώνημα λοιπόν, σέρνει έναν άνθρωπο σε δικαστήρια και φυλακές εδώ και πέντε χρόνια. Απτό στοιχείο για εμπλοκή σε έκνομη πράξη ουδέν, πλην ενός καπέλου. Το περιβόητο καπέλο που σύμφωνα με το κατηγορητήριο φέρεται να φορούσε ή ίσως και να μην φορούσε ο Θεοφίλου, στο οποίο εντοπίστηκε DNA του, που μπορεί και να μην ήταν δικό του. Ένα καπέλο που δε φαίνεται να εμφανίζεται στις φωτογραφίες από τον τόπο του εγκλήματος, ένα καπέλο που σχεδόν έπεσε από τον ουρανό.
Δεκαεννέα τω συνόλω μάρτυρες κατηγορίας, αυτόπτες μάρτυρες της ληστείας και αστυνομικοί και δε βρέθηκε ένας να αναγνώρισε με βεβαιότητα τον κατηγορούμενο.
Η πρωτόδικη απόφαση επέβαλε στον Τάσο Θεοφίλου 25ετή ποινή κάθειρξης, για την ένοπλη ληστεία στην Πάρο, η οποία αποτέλεσε αίτιο για τον θανάσιμο τραυματισμό ενός οδηγού ταξί ο οποίος προσπάθησε να εμποδίσει τους δράστες να διαφύγουν, στις 10 Αυγούστου του 2012. Το δικαστήριο σε πρώτο βαθμό, τον είχε απαλλάξει από την κατηγορία συμμετοχής στην οργάνωση ΣΠΦ, αλλά και από την ανθρωποκτονία ως άμεσο αυτουργό. Η ποινή αφορούσε απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία και ληστεία.
Ο κατηγορούμενος έκανε έφεση υπέρ της πλήρους απαλλαγής του από τις κατηγορίες και υπέρ της αθώωσής του για κάθε ανάμειξη με το παρόν περιστατικό. Ο εισαγγελέας όμως από τη δική του πλευρά άσκησε έφεση «υπέρ του Νόμου», επικαλούμενος τη μη ορθή εκτίμηση του δικαστηρίου.
Η δίκη του Τάσου Θεοφίλου σε δεύτερο βαθμό ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2016 στο Εφετείο Αθηνών. Στη δίκη παρίστανται αλληλέγγυοι και φίλοι του Τάσου Θεοφίλου, ο οποίος επιμένει να αντέχει και να γράφει κείμενα μέσα από τη φυλακή, τα οποία δε δίστασαν πολλοί να χρησιμοποιήσουν ως ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος του.
Το αίτημα της υπεράσπισης για τη φωνοληψία των πρακτικών, σχετικά με την αρχή της δημοσιότητας και της ασφάλειας και προστασίας του κατηγορουμένου απορρίφθηκε με πρόσχημα την έλλειψη της απαιτούμενης τεχνικής υποδομής στο κτίριο του Εφετείου. Οι συνήγοροι υπεράσπισης Κ. Παπαδάκης, Α. Παπαρρούσου και Σ. Φυτράκης, υπέβαλαν ένσταση αοριστίας της εισαγγελικής έφεσης, αλλά και ένσταση αναρμοδιότητας του συγκεκριμένου δικαστηρίου, μιας και, σύμφωνα με τον ισχυρισμό τους, η δίκη είναι πολιτική εφόσον ο κατηγορούμενος δικάζεται με τον ειδικό νόμο περί τρομοκρατίας και επομένως θα έπρεπε να δικαστεί από Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Το αίτημα απορρίφθηκε από την έδρα, για να ακολουθήσει και η απόρριψη του αιτήματος αλλαγής στη σειρά εξέτασης των μαρτύρων. Η εμμονή της έδρας να προτάσσει τους αστυνομικούς που έχουν κληθεί μάρτυρες για τη συγκεκριμένη υπόθεση και ως προκύπτει δεν έχουν καμία ουσιώδη γνώση περί των πραγματικών περιστατικών, μας κάνει να αναρωτιόμαστε.
Στις 31 Μαρτίου και στις 6 Απριλίου ο Τάσος Θεοφίλου θα απολογηθεί στο Εφετείο Αθηνών, δεν γνωρίζει κανείς πότε θα απολογηθούν όσοι τον υπέβαλαν σε αυτή τη διαδικασία.
«Τα 32 βήματα του προαυλισμού δεν χωράνε στη σκέψη μου. Δεν χωράω στο προαύλιο. Δεν χωράω στη φυλακή».
10/11/2012, Τάσος Θεοφίλου, «Μπετόν και σίδηρο».
In dubio pro reo, ή άλλως οι αμφιβολίες που τυχόν υπάρξουν στη διαδικασία μιας ποινικής δίκης, αποβαίνουν υπέρ του κατηγορουμένου. Είναι αυτή μια θεμελιώδης αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας, αν θέλουμε να μιλάμε για fair trial, δίκαιη δίκη σε ένα υποτιθέμενο κράτος δικαίου. Η αδυναμία του κατηγορουμένου ν’ αποδείξει την αθωότητά του, σε καμία περίπτωση δε δίνει το δικαίωμα στο δικαστήριο να τον καταδικάσει και δε σημαίνει ότι είναι ένοχος για κάποιο έγκλημα.
Μια διαδικασία η οποία λαμβάνει χώρα στις ελληνικές δικαστικές αίθουσες και αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο είναι η υπόθεση του Τάσου Θεοφίλου, που συνελήφθη στις 18 Αυγούστου του 2012 κατόπιν «ανώνυμου» τηλεφωνήματος, το οποίο τον κατονόμαζε ως εμπλεκόμενο στη ληστεία της Πάρου και στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Ένας άγνωστος τηλεφωνεί στην αντιτρομοκρατική και λέει ότι ένας τύπος ονόματι Τάσος που έχει σχέση με την τρομοκρατία συμμετείχε στη ληστεία. Η διεύθυνση που έδωσε οδήγησε στο σπίτι του Θεοφίλου στη Θεσσαλονίκη. Γιατί δεν εντοπίστηκε ο αριθμός του καταγγέλλόντος; Μα είναι απλό, η αντιτρομοκρατική υπηρεσία δεν έχει σύστημα αναγνώρισης κλήσεως!
Ο Τάσος Θεοφίλου συνελήφθη στην περιοχή του Κεραμικού με ένα σακίδιο που είχε πάνω του τη λέξη «Πάρος».
Ένα ανώνυμο τηλεφώνημα λοιπόν, σέρνει έναν άνθρωπο σε δικαστήρια και φυλακές εδώ και πέντε χρόνια. Απτό στοιχείο για εμπλοκή σε έκνομη πράξη ουδέν, πλην ενός καπέλου. Το περιβόητο καπέλο που σύμφωνα με το κατηγορητήριο φέρεται να φορούσε ή ίσως και να μην φορούσε ο Θεοφίλου, στο οποίο εντοπίστηκε DNA του, που μπορεί και να μην ήταν δικό του. Ένα καπέλο που δε φαίνεται να εμφανίζεται στις φωτογραφίες από τον τόπο του εγκλήματος, ένα καπέλο που σχεδόν έπεσε από τον ουρανό.
Δεκαεννέα τω συνόλω μάρτυρες κατηγορίας, αυτόπτες μάρτυρες της ληστείας και αστυνομικοί και δε βρέθηκε ένας να αναγνώρισε με βεβαιότητα τον κατηγορούμενο.
Η πρωτόδικη απόφαση επέβαλε στον Τάσο Θεοφίλου 25ετή ποινή κάθειρξης, για την ένοπλη ληστεία στην Πάρο, η οποία αποτέλεσε αίτιο για τον θανάσιμο τραυματισμό ενός οδηγού ταξί ο οποίος προσπάθησε να εμποδίσει τους δράστες να διαφύγουν, στις 10 Αυγούστου του 2012. Το δικαστήριο σε πρώτο βαθμό, τον είχε απαλλάξει από την κατηγορία συμμετοχής στην οργάνωση ΣΠΦ, αλλά και από την ανθρωποκτονία ως άμεσο αυτουργό. Η ποινή αφορούσε απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία και ληστεία.
Ο κατηγορούμενος έκανε έφεση υπέρ της πλήρους απαλλαγής του από τις κατηγορίες και υπέρ της αθώωσής του για κάθε ανάμειξη με το παρόν περιστατικό. Ο εισαγγελέας όμως από τη δική του πλευρά άσκησε έφεση «υπέρ του Νόμου», επικαλούμενος τη μη ορθή εκτίμηση του δικαστηρίου.
Η δίκη του Τάσου Θεοφίλου σε δεύτερο βαθμό ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2016 στο Εφετείο Αθηνών. Στη δίκη παρίστανται αλληλέγγυοι και φίλοι του Τάσου Θεοφίλου, ο οποίος επιμένει να αντέχει και να γράφει κείμενα μέσα από τη φυλακή, τα οποία δε δίστασαν πολλοί να χρησιμοποιήσουν ως ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος του.
Το αίτημα της υπεράσπισης για τη φωνοληψία των πρακτικών, σχετικά με την αρχή της δημοσιότητας και της ασφάλειας και προστασίας του κατηγορουμένου απορρίφθηκε με πρόσχημα την έλλειψη της απαιτούμενης τεχνικής υποδομής στο κτίριο του Εφετείου. Οι συνήγοροι υπεράσπισης Κ. Παπαδάκης, Α. Παπαρρούσου και Σ. Φυτράκης, υπέβαλαν ένσταση αοριστίας της εισαγγελικής έφεσης, αλλά και ένσταση αναρμοδιότητας του συγκεκριμένου δικαστηρίου, μιας και, σύμφωνα με τον ισχυρισμό τους, η δίκη είναι πολιτική εφόσον ο κατηγορούμενος δικάζεται με τον ειδικό νόμο περί τρομοκρατίας και επομένως θα έπρεπε να δικαστεί από Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Το αίτημα απορρίφθηκε από την έδρα, για να ακολουθήσει και η απόρριψη του αιτήματος αλλαγής στη σειρά εξέτασης των μαρτύρων. Η εμμονή της έδρας να προτάσσει τους αστυνομικούς που έχουν κληθεί μάρτυρες για τη συγκεκριμένη υπόθεση και ως προκύπτει δεν έχουν καμία ουσιώδη γνώση περί των πραγματικών περιστατικών, μας κάνει να αναρωτιόμαστε.
Στις 31 Μαρτίου και στις 6 Απριλίου ο Τάσος Θεοφίλου θα απολογηθεί στο Εφετείο Αθηνών, δεν γνωρίζει κανείς πότε θα απολογηθούν όσοι τον υπέβαλαν σε αυτή τη διαδικασία.
Ανάρτηση από: https://www.e-dromos.gr