Επεξεργασία και προσθήκες από το Off the Record
Οι περισσότεροι που δίνουν προσοχή στις παγκόσμιες υποθέσεις έχουν κάποια αντίληψη του αντιπάλου του, της εθνικίστριας Μαρίν Λεπέν, αλλά ο ίδιος ο Εμανουέλ Μακρόν είναι κατά πολύ ένα μαύρο κουτί.
Οποιαδήποτε γνώση μπορεί να έχουμε σχετικά με τον Μακρόν πιθανότατα προέρχεται από τα εγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, τα οποία εξυμνούν ομοιόμορφα τον σοσιαλιστή-κεντρώο προστατευόμενο των Ρόθτσιλντ.
Για παράδειγμα, ρίξτε μια ματιά στον ακόλουθο τίτλο από ένα άρθρο του Ιανουαρίου που δημοσιεύθηκε στο Foreign Policy και ο οποίος λέει: ”Ο Αγγλόφωνος, λάτρης της Γερμανίας, Γάλλος πολιτικός που η Ευρώπη περίμενε – Ο Εμανουέλ Μακρόν υπόσχεται ελπίδα και αλλαγή – για όλη την ήπειρο”.
Θα σκέφτεστε ότι αυτός ο τύπος ήταν η Δευτέρα Παρουσία ή κάτι τέτοιο. Φυσικά, η εξύμνηση συνεχίζεται πέρα από τον τίτλο, και ανάμεσα σε πολλά αναφέρονται και τα εξής:
Θα σκέφτεστε ότι αυτός ο τύπος ήταν η Δευτέρα Παρουσία ή κάτι τέτοιο. Φυσικά, η εξύμνηση συνεχίζεται πέρα από τον τίτλο, και ανάμεσα σε πολλά αναφέρονται και τα εξής:
”Η ομιλία του Μακρόν προσέφερε μια ισχυρή και πειστική υπόθεση ότι είναι η τελευταία μεγάλη Γαλλική ελπίδα για ένα ευρωπαϊκό μέλλον βασισμένο σε μια κοινή αγορά και μια κοινή ηθική, ένα ενιαίο νόμισμα και μια μοναδική δέσμευση στις βασικές αξίες της ηπείρου.
…ο Μακρόν – παρόλο που δεν έχει την υποστήριξη ενός καθιερωμένου κόμματος, ή ίσως επειδή δεν το κάνει – δεν είναι πια το σκοτεινό άλογο, αλλά ο λευκός ιππότης για έναν αυξανόμενο αριθμό Γάλλων ψηφοφόρων. Ωστόσο, αυτό που ο συγκεκριμένος ιππότης υπόσχεται, πέρα από τη ζωντάνια και τη ζωτικότητα, δεν είναι ακόμα σαφές”.
Αυτός ο αρθρογράφος σίγουρα δεν συγκρατεί το συναίσθημα του για τον Μακρόν. Μόνο στις τρεις πρώτες παραγράφους αναφέρεται στον άνθρωπο ως “την τελευταία μεγάλη Γαλλική ελπίδα” και ως “λευκό ιππότη”. Εκπληκτικό.
Σίγουρα, μπορεί να μην έχει την υποστήριξη ενός καθιερωμένου πολιτικού κόμματος, αλλά εκείνοι που τον στηρίζουν έχουν πολύ περισσότερη δύναμη από αυτό.
Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει από ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στη Financial Times με τίτλο, ”Τα χρόνια του Εμανουέλ Μακρόν στους Ρόθτσιλντ που τον καθιστούν εύκολο εκλογικό στόχο”. Με βάση τον τίτλο, θα νομίζατε ότι ο άνθρωπος απλώς είχε μια κανονική, σύντομη στάση στην τράπεζα, αλλά θα κάνατε λάθος. Καθώς διαβάζετε, γίνεται σαφές ότι προετοιμάστηκε από την πρώτη μέρα από συνεργάτη του Ρόθτσιλντ και κατέληξε σε μια γρήγορη διαδρομή που δεν έχουμε ξαναδεί. Αλλά πρώτα, ας εξετάσουμε τις δύο πρώτες παραγράφους του άρθρου, οι οποίες προδίδουν τις προθέσεις του ανθρώπου.
”Όταν ο Εμανουέλ Μακρόν είπε στους φίλους του το 2008 ότι έγινε μέλος των Ρόθτσιλντ, της επενδυτικής τράπεζας κύρους, ο τότε 30χρονος δημόσιος υπάλληλος προειδοποιήθηκε ότι θα μπορούσε να βυθίσει μια μελλοντική σταδιοδρομία στην πολιτική.
“Έχεις συνειδητοποιήσει ότι τα τραπεζικά δεν είναι μια οποιαδήποτε δουλειά; Και η Ρόθτσιλντ μια οποιαδήποτε τράπεζα; “είπε ένας φίλος στον άνθρωπο ο οποίος, εννέα χρόνια αργότερα, θα γινόταν πρωτοπόρος στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας.”
Σε αντίθεση με τους μύθους των μέσων μαζικής ενημέρωσης για έναν “λευκό ιππότη” ο οποίος βγήκε από το πουθενά για να σώσει τη Γαλλία, αυτός ο χαρακτήρας είχε το βλέμμα του σε υψηλό πολιτικό αξίωμα για τουλάχιστον μια δεκαετία. Πράγματι, φαίνεται ότι ο Μακρόν έχει καλυφθεί από ισχυρούς χρηματοδότες για πολύ καιρό. Όπως σημειώνει επίσης η FT:
”Ο μεταπτυχιακός φοιτητής του ENA, του σχολείου της ελίτ που εκτρέφει τους μελλοντικούς ηγέτες της Γαλλίας, συστήθηκε από ισχυρούς αποφοίτους του ιδρύματος, όπως ο François Henrot, ένας μακροπρόθεσμος εταίρος της Ρόθτσιλντ. Αλλά οι νέοι τραπεζίτες δεν ήταν τόσο εντυπωσιασμένοι.
“Ήταν ο τύπος που θα έλεγε συνεχώς” ευχαριστώ “, είπε ένας πρώην συνάδελφος. “Δεν ήξερε τι ήταν ebitda [τα κέρδη προ τόκων, φόρων, και αποσβέσεων]. Δεν προσπάθησε να το κρύψει. Και αντί να το ψάχνει σε ένα εταιρικό βιβλίο χρηματοδότησης, ρωτούσε τριγύρω, το οποίο ήταν αφοπλιστικό.”
Ωστόσο, δεν ήταν απλώς ένας χορηγός του Ρόθτσιλντ που έβαλε τον νεαρό Μακρόν κάτω από την πτέρυγα του.
”Αυτό που δεν είχε αρχικά σε τεχνικές γνώσεις και φρασεολογία ο κ. Μακρόν, το αντιστάθμισε με επαφές του στην κυβέρνηση, λέει η Sophie Javary, επικεφαλής της εταιρικής χρηματοδότησης της BNP Paribas στην Ευρώπη, από την οποία ζήτησε ο κ. Henrot να εκπαιδεύσει τον κ. Μακρόν κατά το πρώτο έτος.”
Αυτό είναι παράξενο. Φαίνεται ότι ο Μακρόν ήταν τόσο σημαντικός για τα τραπεζικά συμφέροντα που έπρεπε να σχηματιστεί μια κοινοπραξία επιχειρήσεων σε όλα τα επίπεδα για να τον βοηθήσει. Και γίνεται ακόμα πιο παράξενο.
”Σχετικά με τη συμφωνία Atos, ο κ. Μακρόν “είχε τότε αρκετά κατώτερο ρόλο – θα του ζητούνταν να επαναλάβει τα οικονομικά μοντέλα στο Excel, τα βασικά στοιχεία”, υπενθύμισε ένας σύμβουλος. Αλλά λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας, ο κ. Μακρόν έγινε συνέταιρος. Λίγους μήνες αργότερα, εξέπληξε τους συναδέλφους και τους αντιπάλους του, κερδίζοντας ένα ρόλο στην αγορά από την Nestlé των παιδικών τροφών της Pfizer.”
Ο Μακρόν, από την ενημέρωση μοντέλων excel σε κατώτερο επίπεδο, έγινε συνέταιρος εν μία νυκτί. Κάποιος εξαιρετικά ισχυρός τραβούσε φαίνεται όλα τα είδη χορδών γι’ αυτόν.
Περαιτέρω υπαινιγμοί ότι ο Μακρόν είναι μια συνολικά κατασκευασμένη ελιτιστική δημιουργία μπορείτε να δείτε στα ακόλουθα:
”Στην τράπεζα, ο κ. Μακρόν κατέκτησε την τέχνη της δικτύωσης και πλοηγούσε γύρω από τις πολυάριθμες συγκρούσεις συμφερόντων που προκύπτουν σε στενούς κύκλους παριζιάνικων επιχειρήσεων, αξιοποιώντας τις σχέσεις του ως Επιθεωρητής Οικονομικών – ένα ελίτ σώμα του υψηλότερου βαθμού Αποφοίτων της ENA.
Το 2010, ενημέρωσε δωρεάν το προσωπικό της Le Monde όταν η εφημερίδα διατέθηκε προς πώληση. Δημοσιογράφοι στην εφημερίδα άρχισαν να αμφιβάλλουν για την πίστη του όταν βρέθηκαν μαζί του σε συζήτηση με τον κ. Minc, ο οποίος εκπροσωπούσε μια κοινοπραξία υποβολής προσφορών με την οποία το προσωπικό ήταν αντίθετο. Δεν ήξεραν ότι ήταν ο κ. Minc, ένας συνάδελφος Επιθεωρητής Οικονομικών, που βοήθησε τον νεαρό κ. Μακρόν να εξασφαλίσει τη συνέντευξη του στους Ρόθτσιλντ.
Ένας εκτελεστικός διευθυντής των ΜΜΕ που ήταν μέρος της ίδιας κοινοπραξίας υπενθύμισε: ”Δεν ήταν ξεκάθαρο για ποιόν δούλευε ο Εμανουέλ. Ήταν τριγύρω, ανταλάσσοντας πληροφορίες, φίλος με όλους. Ήταν έξυπνο, γιατί γνώρισε όλους στον κόσμο των μέσων ενημέρωσης.”
Πράγματι, για ποιον δουλεύει; Ο Γαλλικός λαός θα ήθελε να το μάθει.
Η εκπαίδευση όμως του Μακρόν από τους τραπεζίτες Ρόθτσιλντ δεν είναι το μοναδικό που δεν ξέρουμε γι’ αυτόν.
Ήταν φυσικά και ένας από τους συμμετέχοντες της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ το 2014. Και όχι μόνο.
Ο Εμανουέλ Μακρόν είναι και Ελευθεροτέκτονας. Όπως μας πληροφορεί το Γαλλικό medias-presse, το 2016, όταν ο Μακρόν ήταν υπουργός οικονομίας της Γαλλίας, έδωσε ομιλία στην Στοά της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας με τίτλο «Μπορεί η παγκοσμιοποίηση να είναι συνώνυμη με την πρόοδο;».
Επίσης ενδιαφέρον, μόλις τρείς εβδομάδες πριν την ομιλία του Μακρόν, καλεσμένος των Ελευθεροτεκτόνων ήταν ο Ζαν-Λυκ Μελενσόν, ο συμπρόεδρος του Αριστερού Κόμματος της Γαλλίας.”Οι δύο άνδρες έχουν από κοινού ένα προεδρικό πεπρωμένο”, όπως αναφέρει το δημοσίευμα.
Aρκετά εντυπωσιακά, η προσωπική ζωή του Μακρόν είναι εξίσου παράξενη.
Στα 15 του, αποφάσισε να αποπλανήσει την δασκάλα του στο γυμνάσιο που ήταν 24 χρόνια μεγαλύτερη και παντρεμένη με τρία παιδιά. Το Slate αναφέρει:
”Αναφορές των ΜΜΕ της άλλοτε παράνομης τους σχέσης, έχουν προσφερθεί ως απόδειξη της τολμηρής προσωπικότητας του Μακρόν και προθυμίας να σπάσει την παράδοση, ιδιότητες που τον βοήθησαν να γίνει ένας προεδρικός πρωτοπόρος χωρίς πολιτικό κόμμα ή καμία εμπειρία σε αιρετό αξίωμα. «Η ερωτική τους σχέση ήταν το είδος της τολμηρής επιχείρησης που όρισε τη ζωή και την καριέρα του κ. Μακρόν», αναφέρει η New York Times. «Η καθαρή του πορεία, η εστίασή του και η προθυμία του να ξεπεράσει σε μια χώρα όπου η περισσότερη επιτυχία χτίζεται βήμα-βήμα τον κάνει περισσότερο σαν τους επιχειρηματίες που θαυμάζει απ’ ότι έναν τυπικό πολιτικό». Το Associated Press αναφέρει ότι, «από το εφηβικό ειδύλλιο του με μια δασκάλα ως την τελευταία φιλοδοξία του να γίνει πρόεδρος, ο Εμανουέλ Μακρόν περιγράφεται συχνά αντισυμβατικός και επίμονος.
Αυτός είναι ένας περίεργος τρόπος για να πλαισιωθεί μια ρομαντική σχέση ενός εφήβου και της 40χρονης δασκάλας του. Αν ο Μακρόν ήταν μια νεαρή γυναίκα που είχε παρασυρθεί από τον άντρα καθηγητή γυμνασίου της μακριά από το σύζυγο και την οικογένειά της, η αποφασιστικότητά της και η τελική επιτυχία δεν θα προσφέρονταν ως σημάδια της ηγετικής της ικανότητας, η αρχή μιας ζωής ως ένας αποτελεσματικός πολιτικός. Θα χαρακτηριζόταν ως μια ευκαιριακή με πατρικά θέματα που έκανε την πορεία της στο κρεβάτι σε κάθε ρόλο που πήρε στην πολιτική. Αν ο Μακρόν ήταν ένας πρώην δάσκαλος που άφηνε τη σύζυγό του για μια έφηβη φοιτήτρια, θα είχαμε θέσει υπό αμφισβήτηση δικαίως την ωριμότητα και το ήθος του. Ανάλογα με τις λεπτομέρειες της υπόθεσης, θα μπορούσα να σκεφτώ ότι θα έπρεπε να χάσει τη δουλειά του και να αναρωτηθώ ποιός συνδυασμός μικτών λόγων του προκάλεσαν να απορρίψει γυναίκες της ηλικίας του.”
Το τελικό συμπέρασμα είναι πως ο Εμανουέλ Μακρόν είναι εντυπωσιακά ψεύτικος, ακόμη και για άνθρωπο της ελίτ.
Αν θα κερδίσει τις Γαλλικές εκλογές; Μένει να το δούμε.
Πηγές:
Ανάρτηση από: https://geromorias.blogspot.gr
