1. Σε λιγότερο από τρεις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Τραμπ είδε την προεδρική του θητεία του απειλείται. Δεν είχε καμία υποστήριξη από τη CIA, το FBI, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το βιομηχανικό-στρατιωτικό σύμπλεγμα, το Κογκρέσο ή ακόμα και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Ο ιμπεριαλισμός βρισκόταν σε ένα εσωτερικό αδιέξοδο, με το Δημοκρατικό Κόμμα να κατηγορεί τον κύριο πολιτικό εκπρόσωπο του ιμπεριαλισμού ως μυστικό πράκτορα του κύριου εχθρού, της Ρωσίας.
Η σκέψη ότι έπρεπε να απαλλαγούν από τον «αουτσάιντερ», έναν ηγέτη που διατάρασσε τις στρατηγικές τους για παγκόσμια κυριαρχία, ωρίμασε τόσο στους Δημοκρατικούς όσο και στους Ρεπουμπλικάνους.
Μολονότι το βαθύ κράτος και η CIA φαίνεται να έχουν επιβάλει σε μεγάλο βαθμό την ατζέντα τους στην κυβέρνηση Τραμπ, δεν είναι εύκολο να κάνει κανείς προβλέψεις για το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της διαμάχης στο εσωτερικό της αμερικάνικης άρχουσας τάξης.
Το ζητούμενο όμως δεν είναι να κάνουμε προβλέψεις – είναι να εμποδίσουμε την περαιτέρω κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης, που ανεβάζει κατακόρυφα τον πήχυ της βίας στην περιοχή και απειλεί να γίνει η σπίθα που θα μετατρέψει τον περιφερειακό πόλεμο που διεξάγεται στη Συρία σε παγκόσμιο μεταξύ των μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων του πλανήτη.
2. Από τις 7 Απρίλη, μετά τις πυραυλικές επιθέσεις Tomahawk ενάντια στη Συρία, ο Τραμπ φαίνεται να έχει ξεφύγει με δραματικό τρόπο από την μοίρα που είχε προγραμματιστεί για αυτόν.
Έχει γίνει ένας τυπικός ηγέτης του ιμπεριαλισμού στην πράξη, στέλνοντας τον Τρίτο Στόλο να απειλήσει τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας (Βόρεια Κορέα).
Η πρόθεση της κυβέρνησής του είναι να σταματήσει με αυτές τις δύο απειλητικές πράξεις πολέμου τους αντιπάλους του να τον παρουσιάζουν ως μαριονέτα του Πούτιν.
Είναι η στρατηγική για την αύξηση της δημοτικότητας της κυβέρνησης, για να αποκτήσει ο Τραμπ ζωτικό χώρο και να αναπροσαρμόσει την εικόνα του ως ικανός ηγέτης της αυτοκρατορίας.
Στις 13 Απρίλη, οι ΗΠΑ έριξαν στο Αφγανιστάν τη μεγαλύτερη βόμβα μετά το πυρηνικό ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι στις 6 και 9 Αυγούστου 1945.
Η Massive Ordnance Air Blast (ΜΟΑΒ) βόμβα θεωρήθηκε υπερβολικά καταστροφική για να χρησιμοποιηθεί στους πολέμους των ΗΠΑ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω της κατακραυγής για την καταστροφή των ιαπωνικών πόλεων.
Είναι σαφές ότι αυτή η βόμβα έπεσε για να δείξει στους αντιπάλους των ΗΠΑ (Συρία, Ιράν, ΛΔ Κορέας, Ρωσία, Κίνα) ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε κατάσταση πολέμου και είναι έτοιμες να διαπράξουν τα πιο ακραία εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η βόμβα ισοδυναμεί με περίπου 10 τόνους ισχυρών εκρηκτικών και σαρώνει τα πάντα σε ακτίνα 900 μέτρων, σκοτώνοντας τους ανθρώπους που βρίσκονται μέχρι και 2.5 χιλιόμετρα μακριά.
Ανάρτηση από: http://resaltomag.blogspot.gr
